Planck sıcaklığı

Planck sıcaklığı (TP), Planck birimleri olarak bilinen doğal birimler sisteminde sıcaklık birimidir.

Planck sıcaklık ölçme birimi olarak kullanıldığında, bu ölçeğin büyüklüğü 1'e eşittir ve değeri mutlak sıfırın 0 olduğu değerdir. Diğer sıcaklık birimleri Planck sıcaklık birimlerine dönüştürülebilir. Örneğin 0 °C = 273,15 K = 1,9279 × 10−30TP.

İfadesi

Planck sıcaklığı şöyle ifade edilir:

T P = m P c 2 k = c 5 G k 2 {\displaystyle T_{\text{P}}={\frac {m_{\text{P}}c^{2}}{k}}={\sqrt {\frac {\hbar c^{5}}{Gk^{2}}}}} = 1,416833(85) × 1032 K

Burada:

mP, Planck kütlesi,
c, bir vakumdaki ışık hızı,
{\displaystyle \hbar } , indirgenmiş Planck sabitidir ve ifadesi;   = h 2 π , {\displaystyle \hbar \ ={\frac {h}{2\pi }},}
h {\displaystyle {h}} , Planck sabiti,
k, Boltzmann sabiti,
G, yerçekimi sabiti.

Parantezler arasındaki iki rakam (yani 85 sayısı), yaklaşık değerin standart hatasını ifade eder.[1]

Tanımı

Çoğu Planck birimleri gibi 1 (bir) Planck sıcaklığı, kuantum teorisi göre sıcaklığın kütleçekime bağlı olarak alabileceği asıl sınırıdır. Mevcut fiziksel teoriye göre, kuantum kütleçekimi teorisinin olmaması, TP'den büyük eşit sıcaklığın olmadığı kanısını doğurmuştur.[2]

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ "CODATA Value: Planck temperature". The NIST Reference on Constants, Units, and Uncertainty. NIST. 13 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2011. 
  2. ^ Nova: Absolute Hot 6 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

  • NIST reference: Planck temperature13 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • What is the opposite of absolute zero? 27 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.