Wojciech Jan Kanty Biegaczewicz
| Data urodzenia | ok. 1711 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 marca 1767 |
| Rektor Akademii Krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1763–1765 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | |
Wojciech Jan Kanty Biegaczewicz (ur. ok. 1711, zm. 6 marca 1767 w Krakowie) – filozof i teolog, w latach 1763-1765 rektor Akademii Krakowskiej.
Życiorys
Studiował w Akademii Krakowskiej gdzie w 1731 uzyskał doktorat, a następnie był profesorem retoryki i filozofii. W latach 1749-1750 pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Wyzwolonych. W 1750 kapituła kolegiaty św. Anny w Krakowie, której był kanonikiem i dziekanem, powierzyła mu urząd historiografa Akademii. W 1751 został profesorem Wydziału Teologicznego. Był postulatorem w procesie kanonizacyjnym Jana Kantego. Od 1752 do 1767 był proboszczem w kościele w Zielonkach. Ogłosił 24 prace o charakterze teologiczno - filozoficznym i historycznym z których do ważniejszych należą Sidus musis amicum Joannes Cantius (wyd. 1737), Ascensus gentilitiorum (Kraków 1749), Quaestio theologica de beatitudine (wyd. 1762)[1]
Przypisy
- ↑ "Dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1364-1764" wyd. Kraków 1964 tom. I s. 409
Linki zewnętrzne
- Prace Wojciecha Biegaczewicza w bibliotece Polona
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
Kontrola autorytatywna (osoba):
