Saff Suresi
- g
- t
- d
Saff Suresi (Arapça: سورة الصف, Sūrat'ul Saff), Kur'an'ın 61. suresidir.[1] Sure 14 ayetten oluşur.[2]
Medine'de indirildiğine inanılmaktadır. Sure ismini 4. ayette geçen ve sıra, dizi anlamına gelen saf kelimesinden alır.[3]
Saff Suresi'nde Allah’ın kudretinden, yapılamayacak işlerin söylenmemesi gereğinden, İsa ve Musa peygamberlerin devirlerinden, Allah’a inananların ve Allah yolunda canlarıyla mallarıyla cihad edenlerin günahlarının bağışlanacağından ve bunların cennete gideceklerinden bahsedilir.
Konusu
Saff Suresi, insanların yaptıklarıyla çelişen iddialarda bulunmanın Allah tarafından çok çirkin görüldüğünü söyleyerek, söz ve eylemler arasındaki uyumun önemine vurgu yapar. Ayrıca Allah'ın yolunda savaşanların, O'nun hoşnutluğunu kazanmak için tek yürek ve tek vücut gibi olmaları gerektiği belirtilir.
Surede, İsrailoğulları'nın verdikleri sözü tutmamaları, Musa'yı üzmeleri ve İsa'nın kendisinden sonra gelecek olan peygamberi müjdelemelerine rağmen ona ihanet etmeleri eleştirilir. Gerçek kurtuluşun, Allah'a ve O'nun elçisine inanmak, mal ve canla Allah'ın gösterdiği yolda çaba sarf etmekle mümkün olduğu belirtilir.[4]
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Saff Suresi". Suresi.com.tr. 19 Ağustos 2020. 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2023.
