Aidos

Aidos
Utanç, alçakgönüllülük, saygı ve gösterişsizlik tanrıçası.
Ebeveynler Eusebia (anne)
eşdeğerler
Roma eşdeğeri Pudicitia [ alıntı gerekli ]

Aidos veya Aedos ([1] Grekçe: Αἰδώς ) Yunan mitolojisinde ; utanç, alçakgönüllülük, saygı ve mütevazılık tanrıçasıydı.[2] Aidos, bir nitelik olarak insanları yanlış yapmaktan alıkoyan saygı ya da utanç duygusuydu. Aynı zamanda bu ifade, zengin bir kişinin yoksulların yanında hissedebileceği, şans ya da liyakat sebebiyle olsa bile servet eşitsizliğinin nihayetinde hak edilmediği duygusunu da ifade ediyordu. Antik ve Hristiyan dönem alçakgönüllülüğü ortak temaları paylaşır: ikisi de bencilliği, benmerkezciliği, kibri ve aşırı gururu reddeder; aynı zamanda insan sınırlarını da tanırlar. Aristoteles bunu kibir ve korkaklık arasında bir orta yol olarak tanımlar.

"Bir şeyde daha başarılı hale geldikçe, özellikle başkalarının yaptığımız işten aldığı zevki veya yaptığımız işi onayladıklarını gördükçe, o alandaki ilerlemelerimizden gurur duyma ve artan ustalığımızı, kendimizi daha fazla geliştirmek için bir teşvik olarak görme eğilimindeyiz. Bir piyanist, bir Beethoven sonatını çalarken hünerini sergilemekten hoşlanır; bir marangoz çırağı, ellerinin çalışmasından sessiz bir tatmin duyar; bir dansçı, hareketlerinin bir başkasına verdiği hazzı bilmekten zevk alır. Ancak alçakgönüllülük, tanımı gereği, sistematik olarak bizi bu tatminlerden mahrum bırakan bir erdemdir. İster tamamen kendimizden kaynaklansın, ister başkalarının onayından beslensin, asla kibirlenmememiz, gururlanmamamız gereken erdemdir." [3]

Alçakgönüllülük, aynı zamanda başkalarına da sağlamış olabileceğimiz herhangi bir fayda veya yardım için kendimize pay çıkarmanın, bu sebeple gururlanmanın da yanlış olduğunu vurgular, alçakgönüllülük erdemini sürdürürken, daha alçakgönüllü olmanın sonucu olan gelişmeleri fark etmemiz muhtemeldir. Alçakgönüllülük, kendini değerlendirmeye ve kendini takdir etmeye dirençlidir, ikisini de üstlenmek alçakgönüllük için gösterilen çabanın boşa gitmesi anlamına gelebilir.[3]

Mitoloji

Altın Çağ'dan sonra dünyayı terk eden son tanrıçaydı . İntikam tanrıçası Nemesis'in yakın arkadaşıydı.[4] Bir kaynak onun Prometheus'un kızı olduğunu yazar.[5] Mitolojik olarak genellikle fiziksel bir tanrıdan çok, bir kişileştirme olarak kabul edilir.

Eshilos'un yazdığı Zincire Vurulmuş Prometheus, Euripides'in Iphigenia Aulis'te ve Sofokles'in Kral Oidipus gibi çeşitli erken dönem Yunan tiyatro oyunlarında ona göndermeler vardır.

Atina [6] ve Sparta'da Aidos için sunaklar vardı.[7]

Bazı kaynaklar utanç ve saygının kişileştirilmesi olarak; Aeschyne adında bir varlıktan bahseder. (Eski Yunanca : Grekçe: Αἰσχύνη) [8] Bu figür Aidos'a eşdeğer olarak görünmektedir.

Ayrıca bakınız

  • Eleos : Merhamet tanrıçası .
  • Epiphron : Sağduyu tanrısı.
  • Sophrosyne : Ölçülülük tanrıçası.

Notlar

  1. ^ Dictionary of Classical Mythology. New York: Harper & Row. 1964. s. 14.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ Women of Classical Mythology: A Biographical Dictionary. ABC-CLIO. 1991. ss. 6. ISBN 9780874365818.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ a b "Humility: Vice or Virtue". InCharacter.org. 13 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2019. 
  4. ^ Hesiod, Works and Days 170 ff.
  5. ^ Pindar, Olympian Ode 7.44 ff.
  6. ^ Pausanias, Graeciae Descriptio 1.17.1.
  7. ^ Pausanias, Graeciae Descriptio 3.20.10–11.
  8. ^ Aeschylus, Seven Against Thebes 409 ff.; Aesop, Fables 528

Kaynakça

  • Aeschylus, iki cilde çevrilmiştir. 1. Thebes'e Karşı Yedi Yazan Herbert Weir Smyth, Ph.D. Cambridge, MA. Harvard Üniversitesi Yayınları. 1926. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 26 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yunanca metin aynı web sitesinden edinilebilir 30 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
  • Bell, Robert E., Klasik Mitolojinin Kadınları: Biyografik Bir Sözlük . ABC-Clio . 1991.9780874365818ISBN 9780874365818 , 0874365813 .
  • Douglas L. Cairns, Aidos: Antik Yunan Edebiyatında Onur ve Utanç Psikolojisi ve Etiği, Oxford, Clarendon Press, 1992.
  • Hesiod, Works and Days from The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation, Hugh G. Evelyn-White, Cambridge, MA., Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1914. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 21 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Yunanca metin aynı web sitesinden edinilebilir 30 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
  • Edith Hamilton'ın Mitolojisi
  • Pausanias, WHS Jones, Litt tarafından İngilizce Çeviri ile Yunanistan'ın Tanımı . D. ve HA Ormerod, MA, 4 Ciltte. Cambridge, MA, Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1918.0-674-99328-4ISBN 0-674-99328-4 . Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm 27 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Pausanias, Graeciae Açıklama. 3 cilt Leipzig, Teubner. 1903. Perseus Digital Library'de bulunan Yunanca metin 20 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .
  • Pindar, Odes Diane Arnson Svarlien tarafından çevrilmiştir. 1990. Perseus Digital Library'deki çevrimiçi sürüm. 9 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Pindar, The Odes of Pindar, Ana Fragmanları içeren bir Giriş ve Sir John Sandys'in İngilizce Çevirisi, Litt. D., FB. Cambridge, MA., Harvard University Press; Londra, William Heinemann Ltd. 1937. Perseus Digital Library'de bulunan Yunanca metin 7 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. .