Çağdaş anarşizm

Makale serilerinden
Anarşizm
"Çember içinde A" anarşi sembolü
  • Tarihi
  • Ana hatları
Gelenekler
  • Teori
  • Pratik
  • Anarşizm
  • Anarşist Siyah Haç
  • Anti otoriteryenizm
  • Antimilitarizm
  • Üye grubu
  • Kara Blok
  • Sınıf mücadelesi
  • Komünler
  • Oydaşmacı demokrasi
  • Vicdani ret
  • Adem-i merkeziyetçilik
  • Derin ekoloji
  • Doğrudan eylem
  • Doğrudan demokrasi
  • İkili iktidar
  • Especifismo
  • Kamulaştırıcı anarşizm
  • Serbest çağrışım
  • Nikahsız birliktelik
  • Özgür okul
  • Özgür düşünce
  • Yataycılık
  • Kanundışıcılık
  • Bireycilik
  • Bireyci ıslah
  • İsokrasi
  • Hukuk
  • Katılımcı siyaset
  • Kalıcı özerk bölge
  • Tasarlanan siyaset
  • Eylemli propaganda
  • Çalışma reddi
  • Devrim
  • Geridönüş
  • Sosyal merkez
  • Sosyal ekoloji
  • Social eklenti
  • Someterapi
  • Doğal düzen
  • İşgal Evi
  • Geçici özerk bölge
  • Egoistler birliği
  • Sorunlar
    • Anarko-kapitalizm
    • Hayvan hakları
    • Kapitalizm
    • Eğitim
    • Eleştiriler
    • İslam
    • LGBT hakları
    • Yaşam tarzı
    • Marksizm
    • Milliyetçilik
    • Ortodoks Musevilik
    • Din
    • Cinsellik/Aşk
    • Şiddet
    Tarih
    Kültür
    Bölgelere göre
    • Afrika
    • Arjantin
    • Avustralya
    • Brezilya
    • Kanada
    • Çin
    • Küba
    • Ekvator
    • İngiltere
    • Fransa
    • Almanya
    • Yunanistan
    • Hindistan
    • İzlanda
    • İrlanda
    • İsrail
    • İtalya
    • Japonya
    • Kore
    • Meksika
    • Polonya
    • Rusya
    • İspanya
    • İsveç
    • Türkiye
    • Ukrayna
    • ABD
    • Vietnam
    Listeler
    İlgili konular
    • g
    • t
    • d
    İspanyol anarko-sendikalist sendika CNT'nin üyeleri 2010'da Madrid'de yürüyor

    Çağdaş anarşizm, anarşist hareketin II. Dünya Savaşı'nın sonundan günümüze kadar süren dönemidir. 20. yüzyılın son üçte birinden bu yana anarşistler, anti-globalizasyon, barış, iskan ve öğrenci protesto hareketlerine katılmışlardır. Anarşistler, Makhnovshchina ve Devrimci Katalonya gibi silahlı devrimlere katılmış ve Uluslararası İşçi Birliği ve Dünya İşçileri Birliği gibi anarşist siyasi örgütler 20. yüzyıldan bu yana var olmuştur. Çağdaş anarşizm içinde, klasik anarşizmin anti-kapitalizmi önemli bir yer tutmuştur.[1][2]

    Çağdaş radikal sol toplumsal hareketler, anarşist prensipleri temel alır. Anarşist harekete olan ilgi, anti-globalizasyon hareketinin ivme kazandığı dönemde gelişti ve bu hareketin önde gelen aktivist ağları anarşist bir yönelime sahipti. Hareket 21. yüzyıl radikalizmini şekillendikçe, anarşist prensiplerin daha geniş bir şekilde benimsenmesi ilgiyi yeniden canlandırdı. Günümüzde çeşitli anarşist gruplar, eğilimler ve düşünce okulları bulunmaktadır ve bu nedenle çağdaş anarşist hareketi tanımlamak zordur. Teorisyenler ve aktivistler, "oldukça kararlı anarşist prensip bileşimleri" oluştursa da, hangi prensiplerin temel olduğu konusunda bir fikir birliği yoktur ve yorumcular, her grup tarafından farklı önceliklendirilen "anarşizmler" (tek bir "anarşizm" yerine) olduğunu belirtirler, fakat farklı anarşist okullar arasında ortak prensipler paylaşılır. Cinsiyet eşitliği ortak bir prensip olabilir, ancak bu prensip anarşa-feministler için anarşo-komünistlere göre daha yüksek bir önceliğe sahiptir.[3][4][5]

    Çağdaş anarşizm içinde ortaya çıkan yeni akımlar arasında post-anarşizm ve post-sol anarşi bulunmaktadır. Yeni anarşizm, anarşist düşünce ve pratiklerin en son yeniden icadını tanımlamak için birkaç yazar tarafından özellikle kullanılan bir terimdir. Bugünün yeni anarşizmini, 1960'lar ve 1970'lerdeki yeni anarşizmden veya Murray Bookchin, Alex Comfort, Paul Goodman, Herbert Read ve Colin Ward gibi İngiliz ve Amerika merkezli yazarların çalışmalarından ayıran şey, küresel perspektife vurgu yapmasıdır. Yeni anarşizm üzerine yazılar arasında David Graeber'ın "Yeni Anarşistler" ve Andrej Grubačić'in "Başka Bir Anarşizme Doğru" adlı eserleri bulunmaktadır; diğer yazarlar ise terimin çok belirsiz olduğunu eleştirmişlerdir.[6][7][8]

    Anarşistler genel olarak her türlü zorlayıcı otoriteye karşıdır. Bu, "monarşi, temsilci demokrasi, devlet sosyalizmi vb. gibi merkeziyetçi ve hiyerarşik hükümet biçimleri, sermaye sınıf sistemleri (kapitalizm, Bolşevizm, feodalizm, kölelik vb.), otoriter dinler (Radikal İslam, Roma Katolikliği vb.), ataerkillik, heteroseksizm, beyaz üstünlük ve emperyalizm" gibi tüm biçimleri içerir.[9] Anarşist okullar, bu biçimlerin nasıl karşılanması gerektiği konusunda farklılıklar gösterir. Eşit özgürlük ilkesi, liberal ve sosyalist geleneklerin ötesinde anarşist siyasi etiğe daha yakındır. Bu, özgürlük ve eşitliğin devlet içinde uygulanamayacağı anlamına gelir ve bu da tüm egemenlik ve hiyerarşi biçimlerinin sorgulanmasına yol açar. Siyah blok gösterilerine odaklanan çağdaş haber kapsamı, anarşizmin tarihsel olarak kaos ve şiddetle ilişkilendirilmesini pekiştirmiştir; ancak bu yaygın tanıtım, daha fazla akademisyenin anarşist hareketle ilgilenmesine yol açmıştır, ancak çağdaş anarşizm eylemleri akademik teoriden daha çok destekler.[10][11]

    Ayrıca bakınız

    Kaynakça

    1. ^ Jun, Nathan (September 2009). "Anarchist Philosophy and Working Class Struggle: A Brief History and Commentary". WorkingUSA. 12 (3): 505-519. doi:10.1111/j.1743-4580.2009.00251.x. ISSN 1089-7011. 
    2. ^ Williams, Dana M. (2018). "Contemporary Anarchist and Anarchistic Movements". Sociology Compass. Wiley. 12 (6): 4. doi:10.1111/soc4.12582. ISSN 1751-9020. 
    3. ^ Franks, Benjamin (August 2013). "Anarchism". Freeden, Michael; Stears, Marc (Ed.). The Oxford Handbook of Political Ideologies. Oxford: Oxford University Press. s. 386. doi:10.1093/oxfordhb/9780199585977.013.0001. 
    4. ^ Franks, Benjamin (August 2013). "Anarchism". Freeden, Michael; Stears, Marc (Ed.). The Oxford Handbook of Political Ideologies. Oxford: Oxford University Press. ss. 385-386. doi:10.1093/oxfordhb/9780199585977.013.0001. 
    5. ^ Evren, Süreyyya (2011). "How New Anarchism Changed the World (of Opposition) after Seattle and Gave Birth to Post-Anarchism". Rousselle, Duane; Evren, Süreyyya (Ed.). Post-Anarchism: A Reader. Londra: Pluto Press. s. 1. ISBN 978-0-7453-3086-0. 
    6. ^ Gee, Teoman (2003). "'New Anarchism': Some Thoughts". Alpine Anarchist Productions. 14 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020. 
    7. ^ Williams, Leonard (31 August 2006). "The New Anarchists" (Paper). Philadelphia: American Political Science Association. Retrieved 24 September 2020 – via the All Academic website.
    8. ^ Grubačić, Andrej (2007). "Towards Another Anarchism". Sen, Jai; Waterman, Peter (Ed.). World Social Forum: Challenging Empires (revised 2nd bas.). Montreal: Black Rose Books. ISBN 9781551643090. 
    9. ^ Jun, Nathan (September 2009). "Anarchist Philosophy and Working Class Struggle: A Brief History and Commentary". WorkingUSA. 12 (3): 507-508. doi:10.1111/j.1743-4580.2009.00251.x. ISSN 1089-7011. 
    10. ^ Jun, Nathan (September 2009). "Anarchist Philosophy and Working Class Struggle: A Brief History and Commentary". WorkingUSA. 12 (3): 507. doi:10.1111/j.1743-4580.2009.00251.x. ISSN 1089-7011. 
    11. ^ Williams, Leonard (2010). "Hakim Bey and Ontological Anarchism". Journal for the Study of Radicalism. East Lansing: Michigan State University Press. 4 (2): 110. doi:10.1353/jsr.2010.0009. JSTOR 41887660. 

    Dış bağlantılar

    • Amsterdam, Randall; et al. ed. (2009). Çağdaş Anarşist Çalışmalar 3 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . Londra: Routledge.9780415474016ISBN 9780415474016 . Erişim tarihi: 24 Eylül 2020 – Google Kitaplar aracılığıyla.
    • Graham, Robert, ed. (2012). Anarşizm: Liberter Fikirlerin Belgesel Tarihi, Üçüncü Cilt: Yeni Anarşizm (1974–2012) 31 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. . Montreal: Kara Gül Kitapları.9781551643366ISBN 9781551643366 . Erişim tarihi: 24 Eylül 2020 - Robert Graham'ın Anarşizm Web Günlüğü aracılığıyla.

    Daha fazlası için

    • Savaş Arası Erken Almanya'nın Bireyci Anarşizmi (2018). Constantin Parvulescu. Babeş-Bolyai Üniversitesi, Sinematografi ve Medya Bölümü, Doktora
    • g
    • t
    • d
    Siyaset serisi
    Gelenekler
    Anarşistler
    Adolph Fischer (1858–1887) • Aleksandros Grigoropulos (1993–2008) • Alexander Berkman (1870–1936) • Alfredo M. Bonanno (1937– ) • Anselmo Lorenzo (1841–1914) • Auguste Vaillant (1861–1894) • Benjamin Tucker (1854–1939) • Bhagat Singh (1907–1931) • Sacco ve Vanzetti (1888–1927) • Buenaventura Durruti (1896–1936) • Carlo Cafiero (1846–1892) • Carlo Giuliani (1978–2001) • Colin Ward (1924–2010) • Daniel Guérin (1904–1988) • Dyer Lum (1839–1893) • Edward Abbey (1927–1989) • Élisée Reclus (1830–1905) • Émile Armand (1872–1963) • Emile Henry (1872–1894) • Émile Pouget (1860–1931) • Emma Goldman (1869–1940) • Errico Malatesta (1853–1932) • Ettore Aguggini (1902–1929) • Fernand Pelloutier (1867–1901) • Ferdinando Nicola Sacco (1891–1927) • Francisco Ascaso Abadía (1901–1936) • Gün Zileli (1946– ) • Henry David Thoreau (1817–1862) • Jacques Ellul (1912–1994) • Jaroslav Hašek (1883–1923) • Johann Joseph Most(1846–1906) • John Zerzan (1943– ) • Joseph Déjacque (1821–1864) • Juan García Oliver (1901–1980) • Jules Bonnot (1876–1912) • Karim Landais (1980–2005) • Lev Tolstoy (1828–1910) • Lucy Parsons (1853–1942) • Luigi Fabbri (1877–1935) • Luigi Galleani (1861–1931) • Lysander Spooner (1808–1887) • Marius Jacob (1879–1954) • Max Stirner (1806–1856) • Mikhail Bakunin (1814–1876) • Murray Bookchin (1921–2006) • Murray Rothbard (1926–1995) • Nestor Mahno (1888–1934) • Noam Chomsky (1928– ) • Paul Avrich (1931– 2006) • Pyotr Kropotkin (1842–1921) • Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) • Ravachol (1859–1892) • Sante Geronimo Caserio (1873–1894) • Sébastien Faure (1858–1942) • Ugo Fedeli (1898–1964) • Volin (1882–1945) • Voltairine de Cleyre (1866–1912) • William Godwin (1756–1836)
    Tarihte anarşizm
    Anarşist teori
    Anarşist ekonomi • Anarşizm ve kapitalizm • Anarşizm ve Marksizm • Anarşist hukukAnarşist sembolizm • Karşılıklı yardımlaşma • ÖzyönetimPost-sol anarşizmToplumsal devrim
    Kültür ve anarşizm
    AnarşizmAnarşizm ve din • Anarşizm ve toplum • Anarşizm ve sanatAnarko punk
    Ülkelere göre anarşizm