Devet lirskih pesnika

Devet Muza: Klio, Talija, Erata, Euterpa, Polihimnija, Kaliopa, Terpsicora, Uranija, Melpomena

Devet lirskih pesnika ili devet melskih pesnika skupni je naziv za devet starogrčkih pesnika (uključujući i jednu pesnikinju) koje su aleksandrijski filolozi smatrali za najbolje grčke liričare. To su:

Alkman iz Sparte, pesnik horske lirike, 7. vek pne.
Sapfo sa Lezbosa, pesnik mondijske lirike, oko 600. pne.
Alkej iz Mitilene, pesnik monodijske lirike, oko 600. pne.
Anakreont iz Teosa, pesnik monodijske lirike, 6. vek pne.
Stesihor iz Himere,^[1] pesnik horske lirike, 6. vek pne.
Ibik iz Regija, pesnik horske lirike, 6. vek pne.
Simonid s Keja, pesnik horske lirike, 6. vek pne.
Bakhilid s Keja, pesnik horske lirike, 5. vek pne.
Pindar iz Tebe, pesnik horske lirike, 5. vek pne.

U većini grčkih izvora upotrebljava se reč "melika" (od melos = "pesma"), dok je u latinskom i u modernim jezicima postao uobičajen termin "lirika" (od lyra = "lira"). Antički gramatičari definisali su ovaj književni žanr na temelju muzičke pratnje koja je išla uz određenu vrstu pesništva, a ne na temelju sadržaja pesama. Stoga lirska poezija u antičkom smislu ne uključuje neke vrste koje bi u nju svrstala moderna teorija književnosti, kao što su npr. elegija i jambografija.