Zespół pałacowy w Belvederis
nr rej. 967[1] | |||
Pałac w XIX wieku (Napoleon Orda) | |||
Państwo | Litwa | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Belvederis | ||
Adres | Belvederio k., Seredžiaus sen., Jurbarko r. sav. | ||
Typ budynku | pałac | ||
Styl architektoniczny | neorenesansowa willa włoska | ||
Inwestor | Kleofas Burba | ||
Ukończenie budowy | I połowa XIX wieku | ||
Położenie na mapie Litwy | |||
55°04′46,85″N 23°23′26,80″E/55,079681 23,390778 | |||
|
Zespół pałacowy w Belvederis – zabudowania i park dawnego majątku Belweder we wsi Belvederis koło Średników (Litwa).
Neorenesansowy pałac w stylu włoskiej willi, na planie nieregularnym składa się z kilku piętrowych korpusów, które są połączone parterową galerią w której znajdował się ogród zimowy oraz kaplica pałacowa. W rogu pałacu znajduje się trzypiętrowa wieża. Od wieży, skąd rozciąga się widok na dolinę Niemna wziął nazwę pałac i cały majątek (wcześniej nazywany Podubiś[2]). (Patrz Belweder).
Elewacje są bogato zdobione pilastrami, pasami sztukaterii, obramieniami okien i gzymsami. Ściany dolnej kondygnacji częściowo pokrywa boniowanie. Ryzalit centralnego korpusu wystaje przed fasadę.
Otoczenie
Pałac otoczony jest parkiem, założonym równocześnie z budową pałacu, o powierzchni 24,8 ha. Znajduje się w nim staw i liczne okazy starych drzew. Od 1986 park jest pomnikiem przyrody.
Z dawnego majątku zachował się dwukondygnacyjny spichlerz i kaplica z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim.
Historia
Do XIX wieku majątek Podubiś należał do Tyszkiewiczów. Kleofas Burba kupił od nich majątek w 1840 i wybudował pałac. Po śmierci Burby majątek oddziedziczyli jego zięciowie, najpierw Paweł Puzyna, a po jego śmierci (1911) - Jerzy Walewski.
W czasie I wojny światowej pałac był zdewastowany. Po wojnie pałac przejęło państwo litewskie i w 1921 otwarto w nim szkołę rolniczą, która istniała jeszcze po II wojnie światowej. W 1992 obiekt wpisano na listę zabytków[1]. W 2005 trafił w prywatne ręce[3]
Przypisy
Bibliografia
- Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 284-285. ISBN 83-87654-07-8.