Zawór bezpieczeństwa : Zobacz też Wikipedia, wolna encyklopedia

Zawór bezpieczeństwa

Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zawór bezpieczeństwa (klapa, klapa bezpieczeństwa) – zawór otwierający się samoczynnie w chwili gdy ciśnienie gazu (pary) przekroczy dopuszczalną wartość co zapobiega eksplozji kotła, zbiornika, rurociągu itp. Po raz pierwszy zastosował go Denis Papin w zbudowanym w 1681 szybkowarze.

W najprostszym wykonaniu jest to płytka łamliwa ulegająca zniszczeniu. Zapieczenie zaworu bezpieczeństwa, lub jego dodatkowe dociążenie było jedną z przyczyn eksplozji kotłów, dlatego czasem stosowano dwa niezależne zawory.

Zawór bezpieczeństwa był montowany rutynowo w parowozach i uniemożliwiał niebezpieczne podniesienie ciśnienia, które mogłoby grozić eksplozją.

Obecnie zawory bezpieczeństwa są to zawory przelewowe nastawiane na maksymalną dopuszczalną wartość ciśnienia w układzie fluidalnym.