Wojna lamijska

Macedonia i Grecja w IV wieku p.n.e.

Czas

323–322 p.n.e.

Terytorium

Grecja

Przyczyna

wystąpienie Aten przeciw hegemonii macedońskiej

Wynik

porażka Aten

Strony konfliktu

Ateny

Macedonia

Dowódcy

Leosthenes †

Antypater,
Krateros

Wojna lamijska – konflikt zbrojny pomiędzy Atenami a Macedonią w latach 323–322 p.n.e.

Przebieg

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Na wieść o śmierci Aleksandra Wielkiego (323 p.n.e.) sprzeciwiające się macedońskiej hegemonii stronnictwo Demostenesa w Atenach zorganizowało powstanie pod hasłem „wolności wszystkich Hellenów”. Dzięki pieniądzom przywiezionym przez skarbnika Harpalosa udało się Ateńczykom zorganizować armię najemną, ponadto do działań włączyła się też ateńska flota.

W początkowym okresie Ateńczycy oblegli wojska Antypatra w mieście Lamia, stąd konflikt ten nazwano wojną lamijską. Jednakże gdy powróciły z Persji oddziały Kraterosa, Grecy zostali pokonani i zmuszeni do kapitulacji.

Po porażce Ateny zostały zmuszone do wypłaty odszkodowania, a w mieście stacjonować miał odtąd macedoński garnizon. Konsekwencją wojny lamijskiej było też rozwiązanie Związku Korynckiego.