Wojciech Korwin-Kossakowski

Wojciech Korwin-Kossakowski
Wojciech Kossakowski
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1894
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1941
Węgry

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
I Korpus Polski
Wojsko Polskie

Jednostki

3 Dywizja Strzelców Polskich,
11 Pułk Piechoty,
33 Pułk Piechoty,
2 Pułk Strzelców Podhalańskich

Stanowiska

oficer mobilizacyjny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Wojciech Korwin-Kossakowski[a] (ur. 6 kwietnia 1896 w Sosnowcu, zm. 2 lipca 1941 na Węgrzech) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 6 kwietnia 1896. Absolwent gimnazjum w Odessie. Podjął studia we Fryburgu. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do Armii Imperium Rosyjskiego. W trakcie działań wojennych został żołnierzem I Korpusu Polskiego w Rosji gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego. Służył w kompanii karabinów maszynowych 3 Dywizji Strzelców Polskich gen. Wacława Iwaszkiewicza.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i lokatą 85[1][2]. W 1923, 1924 był oficerem 11 pułku piechoty w garnizonie Tarnowskie Góry[3][4]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[5][6][7]. W 1928 był oficerem 33 pułku piechoty w garnizonie Łomża[8]. Później został oficerem 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku. W tej jednostce przez wiele lat służył jako oficer mobilizacyjny[9]. Przed 1938 ożenił się[10].

Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej. Został ranny w walkach pod Samborem. Następnie przedostał się na Węgry wraz z synem kpt. Mikołajem Korwin-Kossakowskim. Tam zmarł 2 lipca 1941. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy polskich w dzielnicy Rákoskeresztúr Budapesztu[11].

Jego syn Mikołaj (ur. 1923) był żołnierzem Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich i 2 Korpusu, zginął w Londynie w 1944 (według innej wersji w bitwie o Anglię w 1941[12]).

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji wojskowej jego tożsamość była początkowo podawana jako Wojciech Kossakowski (Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928). W 1932 tożsamość została podana jako Wojciech Korwin-Kossakowski (Rocznik Oficerski 1932)

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 422.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 363.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 155.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 147.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 366.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 201.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 48.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 49.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 616.
  10. ↑ Borys Łapiszczak: Sanocki „Sokół” i 2 Pułk Strzelców Podhalańskich na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. V. Sanok: Poligrafia, 2003, s. 72. ISBN 83-918650-0-2.
  11. ↑ Wojciech Kossakowski-Korwin. nieobecni.com.pl. [dostęp 2015-10-02].
  12. ↑ Józef Stachowicz: Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 71.
  13. ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
  14. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 3, 19 marca 1936. 

Bibliografia