Węglik wolframu
| |||||||||||||||||||||
Sferyczny węglik wolframu. Obraz z SEM w powiększeniu 950× | |||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | WC | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 195,85 g/mol | ||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||
Numer CAS | 12070-12-1 | ||||||||||||||||||||
PubChem | 25504 | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||
|
Węglik wolframu, WC – nieorganiczny związek chemiczny zawierający wolfram i węgiel, podobny do węgliku tytanu (TiC). Ma najwyższą (6000 °C) temperaturę wrzenia spośród znanych związków. Z powodu jego dużej twardości używa się go w narzędziach tnących, pociskach, wygładzarkach i łożyskach, jako tańszą i bardziej odporną na działanie temperatury alternatywę diamentu. Węglik wolframu jest również używany, ze względu na odporność na zarysowania, w jubilerstwie (bransoletki do zegarków, obrączki ślubne).
Węglik wolframu jako niezwykle rzadki minerał o nazwie Qusongite(inne języki) jest znany od 1986 roku, a od 2007 r. Nie jest on jednak wydobywany, ponieważ łatwiej go wyprodukować na skalę przemysłową z wolframu i węgla[2][3].
Produkcja
Proszek węglika wolframu wytwarza się przez bezpośrednie nawęglanie wolframu za pomocą węgla. W tym celu mieszaniny metalu z sadzą lub grafitem ogrzewa się w temperaturze 1400–2000 °C w próżni lub w atmosferze wodoru[4].
Przykłady wykorzystania
- Noże
- Pierścień
- Pierścionek ślubny
-
Przypisy
- ↑ a b c d e Tungsten carbide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 491085 [dostęp 2011-02-19] (niem. • ang.).
- ↑ John L.J.L. Jambor John L.J.L., David A.D.A. Vanko David A.D.A., New Mineral Names, „American Mineralogist”, 74 (7–8), 1989, 946–951 (WC str. 948). [dostęp 2024-05-27] (ang.).
- ↑ QingsongQ. Fang QingsongQ. i inni, Qusongite (WC): A new mineral, „American Mineralogist”, 94, 2009, s. 387–390 [dostęp 2024-05-27] (ang.).
- ↑ R.J.R.J. Meyer R.J.R.J., Wolfram, Springer-Verlag, 2013, s. 188, ISBN 978-3-662-13401-6 [dostęp 2024-05-27] (niem.).
- Britannica: science/tungsten-carbide