Tommaso Bernetti

Kardynał diakon

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1779
Fermo

Data i miejsce śmierci

21 marca 1852
Fermo

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej

Okres sprawowania

1828-1829 i 1831-1836

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

2 października 1826

Kościół tytularny

S. Cesareo in Palatio
S. Lorenzo in Damaso

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Tommaso Bernetti (ur. 29 grudnia 1779 – zm. 21 marca 1852) – kardynał, gubernator Rzymu. 1840-1852 wicekanclerz stojący na czele Kancelarii Apostolskiej^[1].

Pełnił funkcję sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej w latach 1828-1829 i 1831-1836^[1]. Kreację kardynalską przyjął w 1826, a sakrament święceń w 1839^[1]. 22 września 1826 kawaler Orderu Orła Białego.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Tommaso Bernetti. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-05-31]. (ang.).

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego

do 1378

Robert Pullen (1145-1146)
Guido Pisano (1146-1149)
Boso (1149-1153)
Rolando Bandinelli (1153-1159)
Giovanni Morrone (1162-1167)
Marino z Tusculum (1170-1174/78)
Ermanno (1159-1166)
Gerard (1166-1168)
Graziano da Pisa (1168-1178)
Alberto di Morra (1178-1187)
Moyses (1187-1191)
Egidio de Anagnia (1191-1194)
Cencio (1194-1198)
Rainaldo di Acerenza (1198-1200)
Biagio di Porto Torres (1200-1203)
Giovanni da Ferentino (1203-1205)
Giovanni dei Conti di Segni (1205-1213)
Rainaldo Magallona(1213-1214)
Tommaso da Capua (1215-1216)
Rainiero (1216-1219)
Wilhelm z Modeny (1219-1222)
Guido (1222-1226)
Sinibaldo Fieschi (1226-1227)
Martino z Sens (1227-1232)
Bartolomeo (1232-1235)
Guglielmo (1235-1238)
Giacomo Boncampio (1239-1244)
Marinus de Eboli (1244-1252)
Guglielmo di Catadego (1252-1256)
Rainaldo (1256-1257)
Giordano Pironti (1257-1262)
Michał z Tuluzy (1262-1271)
Giovanni Leccacorvo (1272-1274)
Lanfranco di Bergamo (1274-1276)
Pietro Peregrossi (1276-1288)
Jean Le Moine (1288-1294)
Giovanni Castrocoeli (1294-1295)
Pietro Valeriano Duraguerra (1295-1296)
Riccardo Petroni (1296-1300)
Pietro Valeriano Duraguerra (1300-1301)
Papiniano della Rovere (1301-1305)
Pierre Arnaud de Puyanne (1305-1306)
Petrus de Podio (1306-1307)
Arnaud Nouvel (1307-1316)
Gauscelin de Jean (1316-1319)
Pierre Le Tessier (1319-1325)
Pierre Despres (1325-1361)
Pierre de Monteruc (1361-1385)

Schizma

Obediencja rzymska (1378-1415)	Renoul de Monteruc (1378-1382) Francesco Moricotti (1382-1394) Bartolomeo Francesco de la Capra (1394-1405) Angelo Acciaioli (1405-1408) Niccolò de Vincione (1409-1413) Rotherius de Balhorn (1413-1415)
Obediencja awiniońska (1378-1423)	Jacques de Mantenay (1385-1391) Jean de Brogny (1391-1408) Jean de Costa (1408-1409) Guigo Flandrin (1409-1418)