Teoria węzłów

Węzeł trójlistny (trójlistnik albo koniczynka oznaczony jako 31) to najprostszy węzeł nietrywialny
Splot Hopfa to najprostszy splot nietrywialny
Przykład supła trywialnego oznaczanego jako (0)

Teoria węzłów – dział topologii zajmujący się badaniem związanym z zagadnieniami i własnościami węzłów i splotów, a także supłów zaproponowanych przez Johna H. Conwaya[1].

Węzły to zamknięte pętle umieszczone w przestrzeni trójwymiarowej, czyli zaplątane krzywe z połączonymi końcami. Mówiąc inaczej węzeł to homeomorficzny obraz okręgu zanurzonego w przestrzeni 3-wymiarowej R3.

Splot to suma skończonej ilości węzłów wzajemnie rozłącznych, zwanych składowymi splotu, które mogą być zasupłane i splecione ze sobą. Węzeł jest splotem o jednej składowej, a splot jest sumą okręgów parami rozłącznych. Kilka węzłów tworzy splot, a poszczególne węzły nazywane są jego ogniwami. Sam węzeł zatem jest szczególnym przypadkiem splotu.

Podstawowym problemem teorii węzłów jest klasyfikacja węzłów i ich rozróżnianie.

Najprostszym węzłem jest tzw. węzeł trywialny czyli okrąg (inaczej pętla trywialna, zwany też niewęzłem i oznaczony przez 01). Pełną klasyfikację węzłów do 9. rzędu opracował w końcu lat 20. XX wieku Kurt Reidemeister[2][3].

W 1928 roku James W. Alexander przyporządkował węzłom pewne wielomiany[4].

W 1984 roku nowozelandzki matematyk Vaughan F. R. Jones odkrył niezmiennik i oznaczył V, a obecnie znany jest jako wielomian Jonesa. Jones przypisał każdemu splotowi zorientowanemu wielomian Laurenta, przez co odkrył zaskakujące związki między algebrą operatorów i teorią węzłów i podał proste niezmienniki charakteryzujące węzły. Za prace nad teorią węzłów otrzymał w 1990 roku Medal Fieldsa.

W 1985 roku grupa matematyków w składzie: J. Hoste, A. Ocneanu, K. Millett, P. J. Freyd, W. B. R. Lickorish, D. N. Yetter[5] oraz w 1987 roku Józef Przytycki, Paweł Traczyk[6], odkryła inny niezmiennnik zwany wielomianem HOMFLY-PT (nazwa od inicjałów autorów).

Zastosowania

Teoria węzłów odgrywa istotną rolę przy badaniu rozmaitości trójwymiarowych.

Teoria węzłów znalazła zastosowanie w rozmaitych dziedzinach życia takich jak analiza obwodów elektrycznych, kryptografia czy mechanika statystyczna. W biologii molekularnej i chemii supramolekularnej węzłów używa się też do opisu struktur DNA i białek.

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Teoria węzłów

Przypisy

  1. Conway J.: An enumeration of knots and links and some of their related properties. Computational Problems in Abstract Algebra, Proc. Conf. Oxford 1967 (Ed. J. Leech), 329-358. New York: Pergamon Press, 1970
  2. Reidemeister K.: Knotentheorie. Berlin: Springer Verlag, 1932
  3. Węzłów teoria, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-23] .
  4. Alexander, J. W. (1928). "Topological invariants of knots and links". Trans. Amer. Math. Soc. 30 (2): 275–306. doi:10.2307/1989123.
  5. J. Hoste, A. Ocneanu, K. Millett, P. Freyd, W. B. R. Lickorish and D. Yetter, A new polynomial invariant of knots and links, Bull. Amer. Math. Soc. 12 (1985) 239-246.
  6. J. Przytycki and P. Traczyk, Conway Algebras and Skein Equivalence of Links, Proc. Amer. Math. Soc. 100 (1987) 744-748.

Bibliografia

Książki

  • RomanR. Duda RomanR., Wprowadzenie do topologii, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, ISBN 83-01-05714-9, OCLC 835906814 .
  • Louis H.L.H. Kauffman Louis H.L.H., Knots and Physics, wyd. 2nd ed, Singapore: World Scientific Publishing Co Ltd, 1993, ISBN 981-02-1656-4, OCLC 30675365 .
  • Charles Livingston, Knot Theory, Washington, DC: The Mathematical Association of America, 1993, ISBN 0-88385-027-3.
  • Józef H.J.H. Przytycki Józef H.J.H., Węzły: Podejście kombinatoryczne do teorii węzłów, Warszawa: „Script”, 1995, ISBN 83-904564-0-0, OCLC 835322498 .
  • HugoH. Steinhaus HugoH., Kalejdoskop matematyczny, JózefJ. Łukaszewicz (oprac.), Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1989, ISBN 83-02-02326-4, OCLC 749380384 .

Czasopisma

  • Lee Neuwirth, The Theory of Knots, Scientific American, No. 6, 1979, s. 84-96.
  • F. Y. Wu, Knot theory and statistical mechanics, Reviews of Modern Physics, Vol. 64, No. 4, October 1992.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Knot Theory, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Knot theory (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-06-18].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać How The Most Useless Branch of Math Could Save Your Life (ang.), kanał Veritasium na YouTube, 3 września 2023 [dostęp 2023-09-06] – krótka historia teorii węzłów i jej zastosowań.
  • p
  • d
  • e
Działy matematyki
działy
ogólne
według trudności
według celu
inne
działy
czyste
algebra
analiza
matematyczna
arytmetyka
geometria
matematyka
dyskretna
podstawy
teoria układów
dynamicznych
topologia
pozostałe
działy
stosowane
nauki przyrodnicze
nauki społeczne
nauki techniczne
statystyka
matematyczna
inne
powiązane
dyscypliny
ściśle naukowe
inne
Kontrola autorytatywna (dyscyplina naukowa):
  • BNCF: 4966
  • NKC: ph561344
  • J9U: 987007545794605171
  • PWN: 3995211
  • Britannica: topic/knot-theory
  • Universalis: noeuds-theorie-des
  • DSDE: knudeteori