Stolon (botanika)

Podziemne rozłogi (kłącza) jeżogłówki gałęzistej

Stolon (łac. stolo, stolonis – boczna gałąź[1]) – termin uznawany za synonim rozłogu[1], zwłaszcza w odniesieniu do rozłogów podziemnych[2]. Stolony ziemniaka są zmodyfikowanymi pędami podziemnymi, na końcu których tworzą się zgrubienia – bulwy. Stolony wyrastają z pąka pachwinowego w części łodygi znajdującej się pod ziemią[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 846. ISBN 83-214-1305-6.
  2. ↑ Adam Pałczyński, Zbigniew Podbielskowski, Benon Polakowski: Botanika. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 140. ISBN 83-01097280-0.
  3. ↑ Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 215. ISBN 83-01-13953-6.
Encyklopedie internetowe (organ rośliny):
  • PWN: 3979913
  • Britannica: science/stolon-biology, science/stolon-plant, science/stolon-zoology
  • Treccani: stolone
  • Universalis: stolon
  • БРЭ: 4167350
  • SNL: stoloner
  • DSDE: udløber