Seison Maeda

Seison Maeda

前田 青邨

Data urodzenia	27 stycznia 1885
Data śmierci	29 października 1977
Narodowość	japońska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Seison Maeda (jap. 前田 青邨 Maeda Seison), właśc. Renzō Maeda (jap. 前田 廉造 Maeda Renzō); ur. 27 stycznia 1885, zm. 29 października 1977 – japoński malarz.

Urodził się w środkowej Japonii, w małej wiosce położonej w prefekturze Gifu^[1]. W 1901 roku rozpoczął w Tokio studia malarskie u Hanko Kajity (1870–1917)^[1]. Poznał wówczas Kokeia Kobayashiego, z którym później przez wiele lat się przyjaźnił^[1]. W czasie nauki poznał tradycyjne malarstwo japońskie, w oparciu o które wypracował swój własny, indywidualny styl^[1]. Dzięki pomocy finansowej udzielonej przez mecenasa sztuki Tomitarō Harę odbył liczne podróże po Japonii, m.in. do Kioto, gdzie mógł studiować japońskie zabytki^[1].

W latach 1922–1923 odbył podróż do Europy^[2], w trakcie której studiował we Włoszech dzieła malarstwa renesansowego, a w Muzeum Brytyjskim prace chińskiego malarza z IV wieku, Gu Kaizhi^[1]. W 1938 roku odwiedził Chiny^[2]. Był członkiem Cesarskiej Akademii Sztuki (Teikoku Bijutsu-in), a w 1944 roku otrzymał tytuł artysty nadwornego (Teishitsu Gigei-in)^[2]. Wykładał także na Tokijskiej Akademii Sztuk Pięknych (Tokyō Bijutsu Gakkō)^[2]. Od 1959 roku udzielał lekcji malarstwa cesarzowej Nagako^[2].

Tworzył głównie w stylu nihonga^[2]. Jego styl cechuje się lekko i precyzyjnie prowadzoną linią kreśloną tuszem, tworzącą strukturę obrazu^[1]. Zrekonstruował zniszczone w pożarze z 1949 roku VIII-wieczne freski w świątyni Hōryū-ji^[1][2]. Prowadził też prace restauratorskie nad odkrytymi w 1972 roku malowidłami z grobowca Takamatsuzuka^[1].

W 1955 roku został odznaczony Orderem Kultury^[2].

Przypisy