Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec

Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1927

Rozformowanie

1938

Tradycje
Kontynuacja

KRU Żywiec

Dowódcy
Pierwszy

mjr Feliks Langenfeld

Ostatni

mjr Jan Kłoś

Organizacja
Dyslokacja

Żywiec

Podległość

DOK V

Skład

PKU typ II

Komendy rejonów uzupełnień OK V

Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec (PKU Żywiec) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu okręgu[1].

Historia komendy

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr V została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Żywiec. Okręg poborowy obejmował powiaty: żywiecki i bialski.

W marcu 1930 roku PKU Żywiec nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i administrowała powiatami: żywieckim i bialskim[2]. W grudniu tego roku PKU Żywiec posiadała skład osobowy typu II.

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Żywiec została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Żywiec przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[3], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[4]. Z końcem 1938 roku PKU Żywiec została rozwiązana, a w jej miejsce utworzona KRU Cieszyn[5]. Oba powiaty (bialski i żywiecki) zostały podporządkowane KRU Bielsko na Śląsku[6].

Obsada personalna

Komendanci
  • mjr kanc. Feliks Aleksander Langenfeld (VII 1927 – XI 1932 → dyspozycja dowódcy OK V[7])
  • mjr kanc. Kazimierz Bronisław Krieger (20 VII 1933[8] – VII 1935 → dyspozycja dowódcy OK V[9])
  • mjr piech. Jan Kłoś (VIII 1935[10] – 1938 → dyspozycja dowódcy OK V)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[11][12][13][14]
  • kierownik I referatu administracji rezerw – kpt. piech. Aleksander Biestek (VII 1927 – 1938 → kierownik I referatu PKU Cieszyn)
  • kierownik II referatu poborowego
    • por. piech. Tadeusz Leonard Geras (VII 1927 – VII 1929 → referent)
    • kpt. kanc. Stanisław Rogalski[a] (VII 1929[15] – 31 V 1930[16] → WBH)
    • por. piech. Leopold Gadkowski (IX 1930 – 1932 → kierownik II referatu PKU Baranowicze)
    • kpt. piech. Stanisław Piękny (1932[17] – był w VI 1935)
    • por. / kpt. adm. (piech.) Henryk Moczyński (11 III 1936 – 15 XII 1938 → kierownik II referatu PKU Bielsko)
  • referent

Uwagi

  1. Mjr Stanisław Rogalski ur. 31 października 1891 w Strusowie, w ówczesnym powiecie trembowelskim Królestwa Galicji i Lodomerii.
  2. Por. piech. Józef II Jastrzębski ur. 26 września 1894 w Kumarach na Podolu. W lipcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w PKU Żywiec z równoczesnym przydziałem do dyspozycji Ministra Pracy i Opieki Społecznej do 31 marca 1930[18]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na Śląsku. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[19]. Mieszkał w Kamienicy k. Bielska. 9 grudnia 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[20].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  2. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  3. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  4. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  5. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 796.
  6. Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 400.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 138.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220, 224.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 142, 150, 823.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 527.
  14. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 36, 42.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 206.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 218.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 185.
  19. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 331, 940.
  20. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-18]..
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 297.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
  • Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • p
  • d
  • e
Służba uzupełnień Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Wydziały Mobilizacji i Uzupełnień
Komendy rejonów uzupełnień
Powiatowe komendy uzupełnień