Pompeo Aldrovandi

Kardynał prezbiter

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

23 września 1668
Bolonia

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1752
Montefiascone

Miejsce pochówku

Bazylika św. Petroniusza w Bolonii

Łaciński patriarcha Jerozolimy

Okres sprawowania

1729-1734

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

11 października 1716

Wybór patriarchy

23 marca 1729

Kreacja kardynalska

24 marca 1734
Klemens XII

Kościół tytularny

S. Eusebio

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

11 października 1716

Konsekrator

Fabrizio Paolucci

Współkonsekratorzy

Prospero Marefoschi
Agostino Nicola degl’Abbati Olivieri

Konsekrowani biskupi
Salvador Rodríguez Castelblanco	1718
Bernardino Centurione	1741
Giacomo Filippo Consoli	1741

Współkonsekrowani biskupi
Bartolomeo Castelli	1724
Bonaventura Blasio	1724
Tomás Ratto Ottonelli	1731
Giovanni Bragadino	1733
Giovanni Maria Benzoni	1733

Pompeo Aldrovandi (ur. 23 września 1668 w Bolonii, zm. 6 stycznia 1752 w Montefiascone) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził z Bolonii. Od 1716 arcybiskup Neocezarei. Od 1717 do 1718 nuncjusz apostolski w Hiszpanii, popadł jednak w niełaskę zarówno u króla Filipa V jak i u papieża Klemensa XI. Odwołany z nuncjatury, udał się do rodzinnej Bolonii. W 1721 nowy papież Innocenty XIII zrehabilitował go i mianował dziekanem Roty Rzymskiej. 23 marca 1729 Benedykt XIII mianował go patriarchą jerozolimskim. Kolejny papież, Klemens XII, mianował go najpierw wicekamerlingiem i gubernatorem Rzymu (1733), a następnie kardynałem (24 marca 1734) i arcybiskupem Montefiascone (9 lipca 1734). Na konklawe 1740 był bliski wybrania na papieża. Benedykt XIV mianował go swoim datariuszem (1740–1743), a następnie legatem (gubernatorem) w Romanii (1743–1746).

Pompeo Aldrovandi zmarł w Montefiascone.

Bibliografia

Pompeo Aldrovandi
Instituut voor Nederlandse Geschiedenis – nuncjusze papiescy

Datariusze Jego Świątobliwości

Datariusze apostolscy	Giovanni Feys (1418–1424) Mirosław Brudzewski (1424–1427) Bartolomeo Vignati (1427?–1431) Maffeo Vegio (1431?–1455) Cosimo Di Monserrato (1455–1458) Lorenzo Roverella (1459–1471) Giovanni Battista Cibo (1471–1473) Francesco Di Toledo (1473–1479) Stefano Morel (1479–1484) Antoniotto Pallavicini (1484–1489) Giovanni Sacchi (1489–1492) Juan López (1492–1496) Giovanni Battista Ferrari (1496–1502) Juan Ortega de Gomiel (1502–1503) Ottaviano Capocci (1503) Fabio Santori (1503–1505) Giovanni Gozzadini (1505–1507) Francesco Argentino (1507–1511) Lorenzo Pucci (1511–1513) Silvio Passerini (1513–1517) Luigi de’ Rossi (1517–1519) Matteo Giberti (1519–1522) Willem van Enckevoirt (1522–1523) Matteo Giberti [ponownie] (1523–1527) Giovanni Battista Bonciani (1527–1528) Bertrando Clerici (1528) Tommaso Cortesi (1528–1533) Johannes Jungen Winkel (1533–1534) Cristoforo Giacobazzi (1534–1536) Pietro Durante (1537–1539) Vincenzo Durante (1539–1541) Girolamo Recanati Capodiferro (1541–1544) Nicola Venceyus (1544–1550) Sebastiano Antonio Pighini (1550–1552) Giulio Canani (1552–1555) Gianbattista Osio (1555–1556) Francesco Bacodie (1556–1560) Ludovico Simonetta (1560–1561) Francesco Alciati (1561–1565) Marco Antonio Maffei (1566–1570) Antonio Marchesani (1570–1572) Matthieu Cointerel (1572–1585) Ippolito Aldobrandini (1585–1587) Giovanni Evangelista Pallotta (1587–1590) Lucio Sassi (1590–1604) Bernardino Paoloni (1604–1605) Pompeo Arrigoni (1605–1607) Michelangelo Tonti (1607–1611) Aurelio Maraldi (1611–1621) Francesco Sacrati (1621) Ulpiano Volpi (1621–1623) Clemente Merlini (1623) Giacomo Cavalieri (1623–1626) Fabio Lagonissa (1626–1627) Egidio Orsini (1627–1644) Domenico Cecchini (1644–1652) Giovanni Bertucci (1652–1655) Giacomo Corradi (1655–1666) Pietro Vito Ottoboni (1667–1670) Gaspare Carpegna (1670–1676) Stefano Agostini (1676–1683) Francesco Liberati (1683–1689) Bandino Panciatici (1689–1700) Giuseppe Sacripante (1700–1721) Pier Marcellino Corradini (1721–1730) Francesco Antonio Valenti (1730–1731)
Kardynałowie prodatariusze	Antonio Saverio Gentili (1731–1740) Pompeo Aldrovandi (1740–1743) Giovanni Giacomo Millo (1743–1757) Carlo Alberto Guidobono Cavalchini (1758–1774) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1774–1775) Andrea Negroni (1775–1789) Filippo Campanelli (1789–1795) Aurelio Roverella (1795–1808) Alessandro Mattei (1808–1820) Giulio Gabrielli (1820–1822) Antonio Gabriele Severoli (1823–1824) Bartolomeo Pacca (1824–1844) Ugo Pietro Spinola (1844–1858) Mario Mattei (1858–1870) Luigi Vannicelli Casoni (1870–1877) Carlo Sacconi (1877–1889) Angelo Bianchi (1889–1897) Gaetano Aloisi Masella (1897–1902) Angelo Di Pietro (1902–1914) Vincenzo Vannutelli (1914–1930) Raffaele Scapinelli di Léguigno (1930–1933) Luigi Capotosti (1931–1938) Federico Tedeschini (1938–1959) Paolo Giobbe (1959–1967)

Datariusze apostolscy