Olav Duun

Olav Duun

Olav Duun w 1936
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1876 Fosnes
Data i miejsce śmierci	13 września 1939 Vestfold
Zawód, zajęcie	pisarz
Multimedia w Wikimedia Commons

Olav Duun (właśc. Ole Julius Raabye, ur. 21 listopada 1876 w Fosnes, zm. 13 września 1939 w Botne w Vestfold) – norweski pisarz.

Życiorys

Urodził się w rodzinie rolnika i rybaka. Początkowo był poganiaczem bydła i rybakiem, później (całe życie), po ukończeniu seminarium nauczycielskiego, nauczycielem wiejskim, m.in. w Holmestrand^[1].

W swojej twórczości analizował psychologiczne i duchowe cechy życia chłopów. Pisał powieści i nowele z życia rybaków i rolników. Jego głównym dziełem jest cykl powieściowy o rozwoju społeczno-kulturalnym norweskich chłopów Juvikfolke (Ludzie z rodu Juvik, t. 1-6, 1918-1923), opisujący dzieje kilku pokoleń rodziny w zmieniającej się rzeczywistości w latach 1814-1920. Napisał również powieści Bracia z Olsøya (1927, wyd. pol. 1969), trylogię Ragnhilda (księga 1-3 1927-33, wyd. pol. 1973), oraz Ludzie i żywioły (1938, wyd. pol. 1973). Pisał o wsi norweskiej, o przemianach patriarchalnej obyczajowości, postępującej kapitalizacji prowincji, walce z dziką przyrodą i poszukiwaniu solidarności i miłości w trudnych warunkach. Jego metoda pisarska była skrzyżowaniem opisowego, tradycyjnego realizmu ze skandynawską narracją sag oraz elementami psychologicznymi. Starał się poznać motywy kierujące opisywanymi bohaterami. Precyzyjnie śledził kształtowanie się tych motywów, a także uczuć poszczególnych postaci^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Duun Olav, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-07-13] .
• Olav Duun, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30]  (ang.).