Nowa Prawica (Francja)

Ten artykuł od 2017-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nowa Prawica (fr. Nouvelle Droite) – ruch metapolityczny, który powstał w 1968 roku we Francji, wraz z utworzeniem stowarzyszenia typu think tank GRECE (Groupement de Recherche et d'Etudes pour la Civilisation Europeenne - pol. Grupa Badań i Studiów nad Cywilizacją Europejską).

Za twórcę i głównego ideologa Nowej Prawicy uznawany jest Alain de Benoist^[1], jeden z założycieli GRECE. Z ruchem związany był też Guillaume Faye.

Ideologia

Trudno jednoznacznie określić pozycję polityczną Nowej Prawicy, gdyż nie jest to prawica w konwencjonalnym znaczeniu tego słowa. De Benoist twierdzi: Moją pozycję nazywam 'nową prawicą', i nie ma ona nic wspólnego z burżuazyjną, konserwatywną i reakcyjną prawicą. Nouvelle Droite traktowany jest przez liberalny establishment i lewicę jako ruch skrajnie prawicowy, zaś przez konserwatywną tradycjonalistyczną prawicę jako, swego rodzaju, lewicowy. Sam Alain de Benoist odrzuca klasyczny podział lewica/prawica, gdyż chce stworzyć całkowicie nowy paradygmat polityczny. Filozoficznie, Nouvelle Droite czerpie z nurtu Konserwatywnej Rewolucji (Oswald Spengler, Carl Schmitt, Ernst Jünger), Nowej Lewicy, Fryderyka Nietzschego i Martina Heideggera.

Podstawową różnicą między klasyczną prawicą a nową prawicą jest to, że ta druga całkowicie odrzuca chrześcijaństwo (i w ogóle tradycję judeochrześcijańską) jako fundament Europy, gdyż jest to ideologia "obca", niemająca swego źródła w kulturze i tradycji Europy, o czym mowa jest w książce "On Being a Pagan", autorstwa de Benoist. Louis Pauwels na łamach Le Figaro Magazine stwierdził, że dziedzictwo kulturalne chrystianizmu nie jest naszym dziedzictwem, kultura chrześcijańska jest nam obca.^{[potrzebny przypis]} Krytykuje chrześcijaństwo jako religię z natury nietolerancyjną, teokratyczną i prześladującą innowierców. Benoist sądzi, że Europa winna wrócić do swoich pogańskich korzeni.

Drugą różnicą jest krytyczne nastawienie do ideologii rynku i konsumpcjonizmu. Nowa prawica opowiada się za federalizmem, komunitaryzmem, etnopluralizmem, ekologią i jest sceptycznie nastawiona do multikulturalizmu, liberalizmu, egalitaryzmu i amerykanizacji Europy. Nurt Nouvelle Droite związany jest z identytaryzmem.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nowa Prawica we Francji. metapedia.konserwatyzm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-04)].
• Przeciwko równości i demokracji. Nowa Prawica we Francji