Mila polska

Mila polska – historyczna miara długości. Wynosiła ona (w XVIII wieku^{[potrzebny przypis]}) 7 wiorst, czyli 7146 metrów, a od 1819 roku – 8534,31 metra.

Długość mili polskiej była definiowana bardzo różnie w różnych okresach, np. Zygmunt Gloger^[1] w 1898 roku podawał m.in. takie wartości historyczne:

• mila mała = 2500 sążni
• mila średnia = 3333 sążni
• mila wielka = 3750 sążni

Ponieważ sążeń był również różnie definiowany w różnych okresach, podanie precyzyjnych przeliczeń na jednostki współczesne jest trudne.

Mapa Radziwiłłowska Tomasza Makowskiego z 1613 r. podaje różne wartości:

• milliaria magna liczyła 7370 m^[2]
• mediocria liczyła 6336 m
• communia sive usitata liczyła 5560 m^[3]

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Alexandrowicz, Mapa Wielkiego Księstwa Litewskiego Tomasza Makowskiego z 1613 r. tzw. „radziwiłłowska”, jako źródło do dziejów Litwy i Białorusi, Studia Źródłoznawcze, t. 10: 1965;

• Jarosław Łuczyński, Przestrzeń Wielkiego Księstwa Litewskiego na mapie radziwiłłowskiej Tomasza Makowskiego z 1613 r. w świetle treści kartograficznej i opisowej, ZH, t. 78: 2013, z. 1;

• Wyjaśnienie: jaka była długość mili słusznej, używanej w r. 1669 w dzisiejszych zachodnich guberniach cesarstwa, Biblioteka Warszawska, t. 2: 1854;
• Juliusz Kolberg, Porównanie miar i wag teraźniejszych i dawniejszych w Królestwie Polskiem używanych z zagranicznemi, przerobił i powiększył Wilhelm Kolberg, Warszawa 1838;
• Karol Łopatecki, Okoliczności powstania i przydatność wojskowa „Descriptio ducatus Polocensis” Stanisława Pachołowieckiego (1580), Terminus, t. 19: 2017, z. 1.

Linki zewnętrzne

• Edward Stamm, Staropolskie miary, Warszawa, 1938