Lenny Wilkens

Leonard Wilkens

Wilkens w 2013
rozgrywający
Data i miejsce urodzenia	28 października 1937 Nowy Jork
Wzrost	185 cm
Masa ciała	82 kg
Kariera
Aktywność	1960–1975
Szkoła średnia	Boys (Brooklyn, Nowy Jork)
College	Providence (1957–1960)
Draft	1960, numer: 6 St. Louis Hawks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1960–1968 St. Louis Hawks 1968–1972 Seattle SuperSonics 1972–1974 Cleveland Cavaliers 1974–1975 Portland Trail Blazers
Kariera trenerska Lata Drużyna 1969–1972 Seattle SuperSonics 1974–1976 Portland Trail Blazers 1977–1985 Seattle SuperSonics 1986–1993 Cleveland Cavaliers 1993–2000 Atlanta Hawks 2000–2003 Toronto Raptors 2004–2005 New York Knicks
Cytaty w Wikicytatach

Leonard Randolph „Lenny” Wilkens (ur. 28 października 1937 w Nowym Jorku) – amerykański koszykarz oraz trener koszykarski. Członek Basketball Hall of Fame^[1]. W trakcie kariery zawodniczej występował na pozycji rozgrywającego.

Mierzący 185 cm wzrostu koszykarz studiował na Providence College. Do NBA został wybrany z 6. numerem w drafcie 1960 przez St. Louis Hawks. W Hawks grał do 1968. W sezonie 1967/1968 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej^[2].

W latach 1968-72 występował w Seattle SuperSonics. W 1969 został grającym trenerem tej drużyny. W 1972 został oddany do Cleveland Cavaliers, gdzie spędził dwa lata. Ostatni sezon, 1974/75, rozegrał w Portland Trail Blazers – ponownie łączył bieganie po parkiecie z funkcją trenera. Dziewięć razy brał udział w NBA All-Star Game (został MVP^[3] w 1971).

Uchodzi za jednego z najwybitniejszych szkoleniowców w historii NBA. Po Portland przez 8 lat prowadził Seattle (1977-85) i w 1979 zdobył mistrzostwo ligi^[4]. Później pracował w Cleveland (1986-93), Hawks (1993-2000), Toronto Raptors (2000-03) oraz New York Knicks (2003-05). W 1996 był trenerem reprezentacji na IO w Atlancie^[5]. Znajdował się w sztabie menedżerskim Seattle SuperSonics.

W 1996 znalazł się w gronie 50 najlepszych graczy występujących kiedykolwiek w NBA^[6]. Jego koszulka (z numerem 19) została zastrzeżona przez Sonics.

Osiągnięcia

NCAA

• Finalista turnieju NIT (1960)^[7]
• MVP:
  • turnieju NIT (1960)^[7]
  • akademickiego meczu gwiazd
• Zaliczony do II składu All-American (1960)^[8]
• Członek Akademickiej Galerii Sław (National Collegiate Basketball Hall of Fame - 2006)^[9]

NBA

• Wicemistrz NBA (1961)^[4]
• 9-krotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1963–1965, 1967–1971, 1973)^[10]
• MVP meczu gwiazd NBA (1971)^[3]
• Lider:
  • sezonu zasadniczego w asystach (1970)^[11]
  • play-off w średniej asyst (1968)^[12]
• Klub Seattle SuperSonics zastrzegł należący do niego w numer 19^[13]
• Zaliczony do:
  • grona 50 Najlepszych Zawodników w Historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team – 1996)^[6]
  • składu najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)^[14]
• Członek Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 1989)^[1]

Trenerskie

• Mistrz NBA (1979)^[4]
• Trener Roku NBA (1994)^[15]
• 4-krotnie wybierany na trenera drużyn NBA All-Star (1979-80, 1989, 1994)
• Zaliczony do grona 10 najlepszych trenerów w historii NBA (1996)^[16]

Mistrz olimpijski (1996^[5])

• Członek Koszykarskiej Galerii Sław jako trener (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame - 1998)^[17]

Przypisy