Lech Grzmociński
| Data i miejsce urodzenia | 7 kwietnia 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 maja 1984 |
| Zawód | aktor |
| Odznaczenia | |
  | |
Lech Grzmociński (ur. 7 kwietnia 1927 w Toruniu, zm. 8 maja 1984 w Gdańsku)[1] – polski aktor filmowy, telewizyjny oraz teatralny.
Życiorys
W 1952 r. zdał w Warszawie aktorski egzamin eksternistyczny. Rok wcześniej otrzymał wyróżnienie za rolę Janka Kubicy w spektaklu pt. Trzeba było iskry na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu[1].
Kariera aktorska
Źródło:[1]
- 1949–1953 Teatr im. Jaracza w Olsztynie
- 1953–1956 Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu
- 1957–1984 Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Filmografia
Źródło:[1]
- 1955: Podhale w ogniu
- 1958: Wolne miasto
- 1964: Banda
- 1964: Koniec naszego świata
- 1967–1968: Stawka większa niż życie
- 1967: Westerplatte
- 1968: Ostatni po Bogu
- 1970: Kaszëbë, legenda o miłości
- 1971: Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni...
- 1972: Z tamtej strony tęczy
- 1974: Gniazdo
- 1975: Czerwone i białe
- 1975: Hazardziści
- 1976: Skazany
- 1976: Zaklęty dwór
- 1976: Znaki szczególne − kapitan statku
- 1977: Królowa pszczół
- 1977: Śmierć prezydenta
- 1977: Znak orła
- 1977: Zimne ognie
- 1978: Dux Polonorum - Niemcza 1017 Rok (film dokumentalny, fabularyzowany)
- 1978: Struny
- 1978: Życie na gorąco
- 1979: Blaszany bębenek (Die Blechtrommel)
- 1979: Ojciec królowej
- 1979: W słońcu i w deszczu
- 1980: Królowa Bona − szlachcic u królowej (odc. 5)
- 1980: Smak wody
- 1980–2000: Dom
- 1981: Krótki dzień pracy
- 1981: Człowiek z żelaza
- 1983: Śledztwo porucznika Tomaszka
- 1983: Stan wewnętrzny
Odznaczenia
Źródło:[1]
- 1971 – Srebrny Krzyż Zasługi
- 1975 – odznaka „Za zasługi dla Ziemi Gdańskiej”
- 1979 – odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Lech Grzmociński w bazie Filmweb
- Lech Grzmociński w bazie filmpolski.pl
- Lech Grzmociński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
- Lech Grzmociński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
