Kodeks 0308

Kodeks 0308 (GA)
P. Oxyrhynchus 4500
Ilustracja
Fragment tekstu Ap 11,15-16
Data powstania

IV wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0308

Zawartość

Apokalipsa 11,15-16.17-18

Język

grecki

Rozmiary

[8] × [8] cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Odkrywca

Oxyrhynchus

Miejsce przechowywania

Ashmolean Museum

Multimedia w Wikimedia Commons

Kodeks 0308 (Gregory-Aland) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu z tekstem Apokalipsy św. Jana. Skatalogowany został jako Papirus Oxyrhynchus 4500 i jest teraz częścią zbioru Ashmolean Museum (P. Oxy. 4500) w Oksfordzie[1]. Tekst rękopisu został opublikowany w 1999 roku, pod względem tekstualnym jest pokrewny dla Kodeksu Synajskiego.

Opis

Rękopis zachował się we fragmentarycznym stanie – przetrwała tylko część jednej pergaminowej karty. Zawiera dwa niewielkie fragmenty 11 rozdziału Apokalipsy świętego Jana (wiersze 15-16 i 17-18). Zachowany fragment kodeksu 0308 ma wymiary 5,9 cm na 4,8 cm. Oryginalne rozmiary kart wynosiły 8 na 8 cm (według rekonstrukcji). Tekst pisany był jedną kolumną na stronę i w 14 linijkach na stronę (zachowało się 11 linijek)[2][1].

Stosuje skróty dla nomina sacra. Κυριος (Pan) zapisywane jest w formie ΚΣ, Χριστος (Chrystus) zapisywane jest w formie ΧΡΣ. Liczba „dwadzieścia cztery” również jest zapisywana skrótem – ΚΔ. Ponadto na uszkodzonej części karty najprawdopodobniej znajdował się również skrót dla Θεος (Bóg) – ΘΣ[2].

Litery mają nieregularny kształt, co oznacza, że rękopis nie został sporządzony przez zawodowego skrybę. Atrament przebija pergamin na drugą stronę. Litery Ε (epsilon) oraz Θ (theta) mają wydłużoną środkową kreskę. Cecha ta nie jest jeszcze obecna w Kodeksie Watykańskim, występuje już w Kodeksie Waszyngtońskim, jest charakterystyczna dla środowiska koptyjskiego[3]. Pod względem paleograficznym kodeks może być datowany od połowy III wieku do końca IV wieku[4]. Paleografowie datują go na koniec IV wieku[3]. Oficjalna data podawana przez INTF to IV wiek[1].

Tekst

Strona verso
0308 recto
Przekład
το η βασιλεια του κος Królestwo nad światem
μου του ΚΥ ημων και przypadło Panu naszemu
του ΧΡΥ αυτου και βασι i Jego Chrystusowi, i
λευσει εις τους αιω będzie królował na
νας των αιωνων wieki wieków
και οι ΚΔ πρεσβυτεροι οι A 24 starszych
ενωπιον του Θεου κα zasiadających przed Bogiem
θημενοι επι τους θρο na tronach
νους αυτων επεσαν swoich upadli
επι τα προσωπα αυτ na swoje twarze
ων και προσεκυνησαν i oddali pokłon
τω θεω λεγοντες ευχα Bogu, mówiąc: Dzię-
ριστουμεν σοι ΚΕ ο kujemy Tobie Panie
ΘΣ ο παντοκρατορ Boże Wszechmogący
0308 verso
Przekład
ο ων και ο ην και οτι ει który jesteś i który byłeś
ληφας την δυναμιν że wziąłeś moc
σου την μεγαλην και Twoją wielką i
εβασιλευσας και zacząłeś królować
τα εθνη ωργισθησαν Narody zawrzały gniewem,
και ηλθην η οργη σου ale i Twój gniew przyszedł
και ο καιρος των νε i czas by u-
κρων κριθηναι και marłych sądzić
δουναι τον μισθον dać zapłatę
τοις δουλοις σου και sługom Twoim i
τοις προφηταις και prorokom
τοις αγιοις και i świętym
τοις φοβουμενοις i tym, którzy boją się
το ονομα σου imienia Twego

W Ap 11,16 przekazuje wariant tekstowy κα]θημενο[ι, w czym jest zgodny z Kodeksem Aleksandryjskim, Kodeksem 051 i M {\displaystyle {\mathfrak {M}}} A przeciwko καθηνται papirusu P 47 , {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{47},} Kodeksu Efrema albo οι καθηνται Kodeksu Synajskiego i M {\displaystyle {\mathfrak {M}}} K[3].

W Ap 11,17 przekazuje wariant tekstowy „και οτι”, zgodny z rękopisami: P 47 , {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{47},} Kodeksem Synajskim, Kodeksem Efrema i kodeksem minuskułowym 2344. Większość rękopisów ma w tym miejscu „οτι”[3].

W Ap 11,18 przekazuje wariant tekstowy „τοις δουλοις σου και τοις προφηταις” („słudzy Twoi i prorocy”), w czym jest zgodny z Kodeksem Synajskim i P 47 {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{47}} [3], Textus receptus i NA27 mają: „τοις δουλοις σου τοις προφηταις” („słudzy Twoi prorocy”)[3][5].

Grecki tekst rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski. Tekst aleksandryjski w księdze Apokalipsy ma dwa podteksty, jeden reprezentowany jest przez Kodeks Synajski, drugi przez Kodeks Aleksandryjski. Aż do odkrycia P 47 {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{47}} Kodeks Synajski był jedynym reprezentantem tego podtekstu. Kodeks 0308 jest kolejnym jego przedstawicielem i jego odkrycie sprawiło, że na tę odmianę tekstu zaczęto zwracać większą uwagę[3][a].

Transkrypcję tekstu oraz facsimile rękopisu opublikował W.E.H. Cockle w 1999 roku[2].

Zobacz też

Uwagi

  1. Tekst fragmentu różni się dwukrotnie od NA27 (ze względu dwukrotnie dodany spójnik και).

Przypisy

  1. a b c INTF: Kodeks 0308 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-06-06].
  2. a b c W.E.H. Cockle, „4500. Revelation XI 15–16; 17–18”, The Oxyrhynchus Papyri LXVI (London: Egypt Exploration Society, 1999).
  3. a b c d e f g J.K. Elliott. Seven Recently Published New Testament Fragments from Oxyrhynchus. „Novum Testamentum”. XLII, s. 212, 2000. Leiden. 
  4. Kodeks 0308 Trismegistos
  5. Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001, s. 654.

Bibliografia

  • W.E.H. Cockle. 4500. Revelation XI 15–16; 17–18. „The Oxyrhynchus Papyri”. LXVI, 1999. London: Egypt Exploration Society. 

Linki zewnętrzne

  • P. Oxy. LXVI 4500 from Papyrology at Oxford’s „POxy: Oxyrhynchus Online”
  • „Continuation of the Manuscript List” INTF, Uniwersytet w Münster.
  • p
  • d
  • e
Wykaz kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu
01-045
046-0322