Jorge Enrique Jiménez Carvajal
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Kolumbia | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1942 | ||
| Arcybiskup Cartagena de Indias | |||
| Okres sprawowania | 2005–2021 | ||
| Biskup Zipaquirá | |||
| Okres sprawowania | 1992–2004 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | Zgromadzenie Jezusa i Maryi | ||
| Śluby zakonne | 17 maja 1964 | ||
| Prezbiterat | 17 czerwca 1967 | ||
| Nominacja biskupia | 9 listopada 1992 | ||
| Sakra biskupia | 12 grudnia 1992 | ||
| Kreacja kardynalska | 27 sierpnia 2022 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 12 grudnia 1992 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Mario Revollo Bravo | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Paolo Romeo | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Jorge Enrique Jiménez Carvajal CIM (ur. 29 marca 1942 w Bucaramanga) – kolumbijski duchowny rzymskokatolicki, w latach 2005–2021 arcybiskup Cartagena de Indias, kardynał od 2022.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1967 w Zgromadzeniu Jezusa i Maryi. Był m.in. profesorem seminariów w Santa Rosa de Osos i Bogocie (seminarium eudystów), dyrektorem instytutu teologicznego w Bogocie oraz przełożonym kolumbijskiej prowincji swego zakonu[1].
9 listopada 1992 został prekonizowany biskupem Zipaquirá[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 12 grudnia 1992 kard. Mario Revollo Bravo.
W 1993 został wybrany sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Kolumbii[1]. Dwa lata później objął ten sam urząd w Radzie Biskupów Ameryki Łacińskiej, zaś po ukończeniu czteroletniej kadencji został przewodniczącym tej organizacji[2].
6 lutego 2004 został mianowany arcybiskupem koadiutorem Cartagena de Indias[3]. Rządy w archidiecezji objął 24 października 2005[4]. 25 marca 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu[5]. 29 maja 2022 podczas modlitwy Regina Coeli papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[6][7]. 27 sierpnia Carvajal został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Dorotea[8][9]. W związku z ukończeniem 80 lat przed kreacją, nie będzie miał prawa udziału w konklawe.
Przypisy
- ↑ a b c Monseñor JORGE ENRIQUE JIMENEZ CARVAJAL. cec.org.co. [dostęp 2019-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-25)]. (hiszp.).
- ↑ Rada Biskupów Ameryki Łacińskiej w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2019-11-18]
- ↑ NOMINA DELL’ARCIVESCOVO COADIUTORE DI CARTAGENA (COLOMBIA). vatican.va, 2004-02-06. [dostęp 2019-11-18]. (wł.).
- ↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI CARTAGENA (COLOMBIA. vatican.va, 2005-10-24. [dostęp 2019-11-18]. (wł.).
- ↑ Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Cartagena (Colombia). Sala Stampa della Santa Sede, 2021-03-25. [dostęp 2021-03-25]. (wł.).
- ↑ Papież ogłosił listę 21 nowych kardynałów [online], vaticannews.va, 29 maja 2022 [dostęp 2022-05-30] .
- ↑ Annuncio di Concistoro il 27 agosto per la creazione di nuovi Cardinali [online], press.vatican.va [dostęp 2022-05-29] .
- ↑ Watykan: papież przyznał nowym kardynałom kościoły tytularne. onet.pl. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Kardynałowie Papieża Franciszka. vaticannews. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
Bibliografia
- Jorge Enrique Jiménez Carvajal [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-11-18] (ang.).
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 236 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 126
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
- p
- d
- e
Kolumbijscy kardynałowie
| Zmarli kardynałowie |
|
|---|---|
| Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich |
|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
