Jaworzynka Gorcowska
![]() Widok z Gorca Gorcowskiego | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Pasmo | Gorce, Karpaty | ||
Wysokość | 1086[1] m n.p.m. | ||
Położenie na mapie Gorców ![]() | |||
Położenie na mapie Karpat ![]() | |||
![]() | |||
|
Jaworzynka Gorcowska (1047 m)[2], na mapie Geoportalu Jaworzyna Gorcowska (1086 m)[1], przez miejscową ludność nazywana Piorunowcem[2] – szczyt Gorców znajdujący się w bocznym grzbiecie odbiegającym od Pasma Gorca w południowym kierunku do doliny Ochotnicy. Grzbiet ten oddziela dolinę potoku Jamne od doliny Gorcowskiego Potoku[1].
Nazwa Piorunowiec pochodzi od tego, że w 1927 r. piorun uderzył tutaj w szałas J. Chlipały (nazwisko wołoskiego pochodzenia) zabijając 3 osoby. Szczyt Jaworzynki jest częściowo porośnięty lasem, ale na jej wschodnich stokach znajdują się otwarte tereny (hale i polany). Są to Hale Gorcowskie i Polany, a po północnej stronie Hale Podgorcowe. Dawniej okolice te tętniły życiem pasterskim, obecnie łąki i pastwiska stopniowo zarastają lasem. W sezonie letnim (lipiec-sierpień) na znajdujących się powyżej Jaworzynki Halach Podgorcowych działa studencka baza namiotowa na Gorcu[2].
Na górnym końcu Hali Gorcowych, poniżej szczytu Jaworzynki Gorcowskiej znajduje się odremontowana kapliczka[1].
Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono na Jaworzynce występowanie widlicza Zeillera[3].
Grzbietem Jaworzynki Gorcowskiej biegnie granica między wsiami Ochotnica Dolna (stoki wschodnie) i Ochotnica Górna (stoki zachodnie) w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna[1].
Szlak turystyczny
Ochotnica Dolna – Jaworzynka Gorcowska – Hale Gorcowskie – Hale Podgorcowe – Gorc Gorcowski – Gorc. Odległość 7,3 km, suma podejść 640 m, suma zejść 40 m, czas przejścia 2:50 h, ↓ 1:40 h[4].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Kapliczka_na_Piorunowcu_G23.jpg/200px-Kapliczka_na_Piorunowcu_G23.jpg)
Przypisy
- ↑ a b c d e Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-12-27] .
- ↑ a b c M.M. Cieszkowski M.M., P.P. Lubieński P.P., Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P.P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8 .
- ↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6 .
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7 .
- p
- d
- e
|