Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi

Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi (ur. 1179 w Anatolii, zm. 1229 w Aleppo) – arabski geograf i pisarz.

Pochodził z greckiej rodziny z Anatolii i z nieznanych powodów został sprzedany w niewolę. W Bagdadzie zakupił go kupiec syryjski z Hamy, który wykształcił go i zatrudnił jako swojego sekretarza, a następnie wyzwolił. Ponieważ jednak Jakut nie posiadał własnego majątku, po nieudanej próbie samodzielnego życia z powrotem zatrudnił się u swojego byłego pana, dla którego pracował aż do jego śmierci. Początkowo w służbie swojego pana, w celach handlowych, następnie zaś w poszukiwaniu książek, Jakut zwiedził dużą część ówczesnego świata islamu, w szczególności zaś Wschodu. Utrzymywał się z poszukiwania i kopiowania rękopisów, które sprzedawał, oraz z handlu książkami. Ze Wschodu wygnał go najazd mongolski. Jakut przeniósł się do Aleppo, gdzie znalazł sobie patrona. Tam też zmarł^[1][2].

Do naszych czasów przetrwały trzy dzieła Jakuta. Słownik krajów (Mu'dżam al-Buldan), zawierający ułożone alfabetycznie nazwy miejscowości oraz zbiór wiadomości z dziedziny historii, topografii, literatury, folkloru oraz biografie znanych ludzi. Przewodnik człowieka inteligentnego, czyli wiadomości o pisarzach (Irszad al-arib fi ma'rifat al-adib), zwany też krótko Słownikiem pisarzy (Mu'dżam al-udaba), zawierający informacje biograficzne dotyczące pisarzy i uczonych oraz cytaty z poezji i prozy. Jego trzecie dzieło to Zbiór rozmaitych miejscowości o tej samej nazwie (Musztarik)^[2].

Książki te zapewniły mu sławę, a zawarte w nich cytaty są często jedynymi ocalałymi fragmentami dzieł, które poza tym uległy zniszczeniu^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Jolanta Jasińska: Jakut ibn ʾAbdallah al-Hamawi. W: Józef Bielawski (red. nauk.): Mały słownik kultury świata arabskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971.Sprawdź autora:1.brak strony w książce