Józef Lustgarten

Józef Lustgarten
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1889
Kraków

Data i miejsce śmierci

21 września 1973
Kraków

Pozycja

prawy łącznik, pomocnik, bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1906–1919 Cracovia
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1912–1914 Cracovia (nieformalnie)
1922 Polska
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Józef Lustgarten (ur. 1 listopada 1889 w Krakowie, zm. 21 września 1973 tamże) – polski piłkarz i działacz sportowy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej[1]. Absolwent III Gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Krakowie.

Piłkarz klubu Cracovia, grający na pozycjach środkowy pomocnik, bramkarz oraz lewy łącznik. Sędzia międzynarodowy, honorowy prezes KS Cracovia i honorowy członek PZPN oraz KOZPN.

Lutsgarten był w 1922 selekcjonerem reprezentacji Polski – razem z Adamem Obrubańskim i Stanisławem Ziemiańskim odpowiadał za wybór zawodników, którzy reprezentowali kraj w spotkaniach przeciwko: Węgrom (14 maja, przegrana 0:3), Szwecji (28 maja, wygrana 2:1 - pierwsza w historii reprezentacji) i Rumunii (3 września, remis 1:1 - również premierowy). 1 października 1922 był członkiem innego selekcjonerskiego tercetu - razem z prezesem PZPN Edwardem Cetnarowskim i Władysławem Jentysem ustalał skład, który wystąpił w Zagrzebiu przeciwko Jugosławii (wygrana 3:1)[2].

Podczas I wojny światowej służył w 3. Pułku Piechoty II Brygady Legionów. W 1939 roku został aresztowany we Lwowie przez NKWD i zesłany do stalinowskich łagrów, w których spędził 17 lat.

Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Maciej Kozłowski: Naród Wybrany – Cracovia Pany. Z wielokulturowej historii polskiego sportu, Warszawa, Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, 2015, s. 16.
  2. AndrzejA. Gowarzewski AndrzejA., Biało-czerwoni. Dzieje piłkarskiej reprezentacji Polski 1921–2018, Katowice 2018: Wydawnictwo GiA, s. 6-7, ISBN 978-83-88232-54-1 .
  3. Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd. Kraków 2003 s.153.
  4. M.P. z 1931 r. nr 75, poz. 123 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
  5. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
  • Janusz Kukulski, Pierwsze Mecze Pierwsze Bramki..., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1988, s. 303, ISBN 83-08-01716-9 1983 ISBN 1-234-56789-X.
  • Maciej Kozłowski, Naród Wybrany – Cracovia Pany. Z wielokulturowej historii polskiego sportu, Warszawa, Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, 2015, s. 16–18.
  • p
  • d
  • e
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Selekcjoner zastępczy
  • p
  • d
  • e
Trenerzy Cracovii
  1. a b c d e f g h i j k trener nieformalny
  2. a b c d e f g h trener tymczasowy
  3. a b c d e trener zastępczy
  • VIAF: 300667025
  • PLWABN: 9810591639605606