Ił-96

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Iliuszyn Ił-96

Ił-96-300 linii Cubana de Aviación
Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Iljuszyn, Woroneskie Zakłady Lotnicze
Typ	Samolot pasażerski
Załoga	3 (Ił-96-300), 3 (Ił-96M, Ił-96T)
Historia
Data oblotu	22 września 1988
Lata produkcji	od 1993
Liczba egz.	26
Dane techniczne
Napęd	4 x silnik turbowentylatorowy Aviadvigatel PS-90A Pratt & Whitney PW2000
Wymiary
Rozpiętość	60,11 m
Długość	55,3 m (Ił-96 300), 64,7 (Ił-96M), 63,9 (Ił-96T)
Wysokość	17,50 m
Powierzchnia nośna	392 m²
Masa
Własna	183 000 kg
Startowa	250 000 kg
Zapas paliwa	150 000 kg
Osiągi
Zasięg	11 482 km (Ił-96M) 9 700 (Ił-96T)
Dane operacyjne
Liczba miejsc
259 - 307 (zależy od wersji)
Użytkownicy
Aerofłot, Polet Airlines, Rossiya Airlines, Cubana de Aviación
Multimedia w Wikimedia Commons

Ił-96 (ros. Ил-96) – rosyjski samolot pasażerski zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Iljuszyna. Pierwszy lot odbył się w 1988 roku, natomiast w 1993 roku maszyna weszła do produkcji seryjnej. Ił-96 jest jednym z nowocześniejszych rosyjskich samolotów pasażerskich. Maszyny tej serii służą do przewozu najwyższych władz Rosji – prezydenta i premiera.

Projekt

Ił-96 to skrócona konstrukcja pierwszego radzieckiego samolotu szerokokadłubowego Ił-86. Oprócz tego zwiększono zasięg maszyny, czyniąc ją samolotem dalekodystansowym, oraz zastosowano nowoczesną awionikę i szklany kokpit z sześcioma kolorowymi wyświetlaczami LCD. Samolot jest przystosowany do lotów z dwuosobową załogą oraz pozwala na lądowanie w trudnych warunkach pogodowych (kategoria ILS III A). Skrzydła samolotu zakończone są wingletami, a sterowanie samolotem odbywa się za pomocą systemu Fly-by-wire. Pierwszy lot miał miejsce we wrześniu 1988 roku, a certyfikacja płatowca zakończyła się w 1992 roku. Pierwsza wersja, która weszła do użytku to Ił-96-300. Wersje rozwojowe to Ił-96M/T i Ił-96-400.

Ił-96-300 w standardowej konfiguracji dwuklasowej zabiera na pokład 262 pasażerów, w tym 18 miejsc z odstępem 54 cali (140 cm) między fotelami, pozostałe 244 miejsca z odstępem 32 cali (81 cm) w układzie 3-3-3. Możliwy jest także bardziej komfortowy układ 2-4-2. Choć cena katalogowa jednego Iła-96-300 jest około 30% niższa od popularnych zachodnich samolotów tej wielkości, to samoloty te nie są chętnie kupowane przez linie lotnicze.

W 2006 roku w służbie cywilnej było tylko 17 samolotów Ił-96 – 6 w liniach Aerofłot, 2 w KrasAir, 3 w Domodedovo Airlines, 1 w Atlant-Soyuz Airlines, 3 w Cubana de Aviación oraz 2 w Rossiya Airlines. Linie lotnicze Aerofłot oraz Transaero zostały zwolnione z podatku od sprowadzanych samolotów z zachodu, w zamian miały zamówić kilka sztuk samolotów Ił-96. Air Zimbabwe złożyły zamówienia na 5 maszyn Ił-96, jednak po rozmowach z władzami rosyjskimi zamówienia zostały anulowane.

11 sierpnia 2009 rosyjski minister przemysłu i handlu Wiktor Christienko ogłosił, że produkcja samolotów dalekiego zasięgu Ił-96 będzie anulowana ze względu na wyniki tych maszyn odbiegające od popularnych Airbusów i Boeingów. Ponadto zakłady produkcyjne nie wprowadziły masowej produkcji, co znacznie zmniejszyłoby koszty. Samoloty towarowe Ił-96T będą nadal produkowane.

Warianty

Ił-96-300

Model bazowy całej serii. Wyposażony w 4 silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A, każdy o sile ciągu 157 kN. Prace nad tym samolotem zaczęły się w połowie lat 80. Pierwszy egzemplarz wzniósł się w powietrze 28 września 1988. Pierwszy Ił-96 wszedł do służby w 1993. Samolot zabiera na pokład 262 pasażerów, jego zasięg to około 11 000 km, który umożliwia m.in. bezpośrednie loty z Moskwy do Los Angeles. Dwa takie egzemplarze wykorzystywane są przez prezydenta Rosji.

Wersja ze zwiększonym zasięgiem została oznaczona jako Ił-96-300V

Ił-96M

Samolot przeznaczony na eksport. Kadłub został wydłużony o 10 m, a jego masa zwiększyła się o 15 ton. Zamontowano zachodnią awionikę, napęd stanowiły 4 silniki Pratt & Whitney PW2337, każdy o ciągu 165 kN. Zabiera na pokład 312 pasażerów lub 92 tony ładunku. Jego zasięg to 10 400 km. Samolot jest porównywany do Airbusa A330-300 lub do MD-11CF, jednak jest od nich o wiele tańszy. Wyprodukowano jedynie jeden egzemplarz, maszyna nigdy nie weszła do czynnej służby cywilnej. Jednym z powodów był ograniczony dostęp do zachodniej awioniki i silników.

Ił-96T

Wersja towarowa samolotu Ił-96M oraz Ił-96-400. Napędzana przez silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A.

Ił-96-400

Oparty na kadłubie Iła-96M jednak z rosyjskimi silnikami oraz awioniką. Napędzany jest przez silniki turbowentylatorowe Aviadvigatel PS-90A1. Maksymalnie może pomieścić do 436 pasażerów. Jego zasięg w trzyklasowej konfiguracji (315 pasażerów) wynosi 10 000 km.

Produkcja

Operatorzy

Stan na 23 lutego 2024^[1]:

Operator	Liczba
Cubana de Aviación	1
Iljuszyn AB	1
Rossija	11
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej	1
Sky Gates Airlines	1
WASO	2
Razem	17

Galeria

• 
  Ił-96-300 linii Aerofłot
• 
  Ił-96 linii Rossija
• 
  Ił-96 linii KrasAir
• 
  Ił-96-400T linii Polet Airlines we wspólnym locie z samolotem pasażerskim Ił-114
• 
  Kabina pasażerska Iła-96-300

Linki zewnętrzne

• Ił 96-300 na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)
• Ił 96-400T na stronie zakładów Iliuszyna (ang.)

Przypisy