Gleby wapniowcowe o różnym stopniu rozwoju

Rędzina z Lasu Teutoburskiego

Gleby wapniowcowe o różnym stopniu rozwoju – gleby wytworzone ze skał zasobnych w węglany lub siarczany, zarówno w początkowej fazie rozwoju, jak i dobrze wykształcone.

Jest to jeden z dwóch rzędów gleb w obrębie działu gleb litogenicznych – jednostek systematycznych w IV wydaniu systematyki gleb Polski z 1989 r., które obowiązywało do 2011 r. Rzędy obejmują gleby podobne pod względem ekologicznym i kierunku rozwoju, lecz mogących się różnić pod względem morfologii (wyglądu profilu glebowego).

Dział I Gleby litogeniczne:

  • Rząd IB. gleby wapniowcowe o różnym stopniu rozwoju
  • Typ IB1. Rędziny
a) rędziny inicjalne: ACca-Cca, b) rędziny właściwe: ACca-Cca, c) rędziny czarnoziemne: A-Cca, d) rędziny brunatne: A-Bbr-Cca, e) rędziny próchniczne górskie: O-A-Cca, f) rędziny butwinowe górskie: O-ACca-Cca
  • Typ IB2. Pararędziny
a) pararędziny inicjalne: ACca-Cca, b) pararędziny właściwe: ACca-Cca, c) pararędziny brunatne: A-BbrCca-Cca

Gleby wapniowcowe o różnym stopniu rozwoju powstają ze skał węglanowych (wapieni, margli, dolomitów), siarczanowych (gipsy) lub ze skał klastycznych zasobnych w węglan wapnia. Ilość węglanów w poszczególnych poziomach gleby może być bardzo różna. Właściwości biologiczne, fizyczne i chemiczne gleb wapniowcowych mogą być różne i zależą przede wszystkim od zasobności w wapń i magnez, jednak najczęściej kompleks sorpcyjny jest w pełni wysycony jonami zasadowymi. Próchnica ma zazwyczaj typ mull kalcimorficzny albo mull-moder kalcimorficzny. Procesy mineralizacji materii organicznej przebiegają powoli, powszechne są trwałe kompleksy organiczno-mineralne.

Zobacz też

Bibliografia

  • Systematyka gleb Polski, wydanie 4. „Roczniki gleboznawcze”. 40, 3/4, s. 9, 38, 1989. Polskie Towarzystwo Gleboznawcze. Warszawa.