Georg von Békésy
Georg von Békésy w 1961 roku | |||
Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1899 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 czerwca 1972 | ||
profesor | |||
Specjalność: fizyka, fizjologia | |||
Alma Mater | Uniwersytet w Bernie | ||
Uczelnia | Uniwersytet Loránda Eötvösa, | ||
Nagrody | |||
|
Georg von Békésy, węg. György Békésy (ur. 3 czerwca 1899 w Budapeszcie, zm. 13 czerwca 1972 w Honolulu) – węgiersko-amerykański fizyk i fizjolog.
Życiorys
Był synem dyplomaty, Alexandra (Sándora) von Békésy i jego żony Pauli. Uczył się w Monachium, Konstantynopolu i Budapeszcie, oraz Zurychu, gdzie zdał maturę, po której podjął studia chemiczne na Uniwersytecie w Bernie. W 1923 roku uzyskał doktorat w dziedzinie fizyki na Uniwersytecie Budapeszteńskim[1].
W 1923 roku podjął pracę w Węgierskim Urzędzie Pocztowym, gdzie kierował laboratorium badawczym zajmującym się systemami telefonicznymi. Pracując nad komunikacją na odległość, zainteresował się mechanizmem funkcjonowania zmysłu słuchu u ludzi[2].
W latach 1939–1946 von Békésy był profesorem fizyki eksperymentalnej na Uniwersytecie w Budapeszcie, w 1946 roku wyjechał do Szwecji, aby prowadzić badania w Instytucie Karolinska (pracował tam nad audiometrem obsługiwanym przez pacjenta), a rok później przeniósł się do Stanów Zjednoczonych[1].
Pracował w laboratorium psycho-akustyki na Uniwersytecie Harvarda, gdzie opracowywał modele mechaniczne ucha wewnętrznego[1]. Békésy opisał sposób przemieszczania się dźwięku w ślimaku oraz wpływ lokalizacji receptorów nerwowych na mechanizm słyszenia[2].
W 1961 roku otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w dziedzinie medycyny za przełomową teorię funkcjonowania ludzkiego słuchu.
Przypisy
- p
- d
- e
- PWN: 3875660
- Britannica: biography/Georg-von-Bekesy
- Universalis: georg-von-bekesy
- NE.se: georg-von-bekesy
- SNL: Georg_von_Békésy
- VLE: georg-von-bekesy
- Catalana: 0008683
- DSDE: Georg_von_Békésy
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 6665