Futrzak sulaweski
![]() | Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „futrzak”. Zobacz też: furry – fandom, którego członkowie zwani są futrzakami. |
Eropeplus canus[1] | |||
G.S. Miller & Hollister, 1921 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszy | ||
Plemię | Rattini | ||
Rodzaj | Eropeplus | ||
Gatunek | futrzak sulaweski | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
| |||
|
Futrzak sulaweski[3] (Eropeplus canus) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych[4], występujący endemicznie w Indonezji w prowincji Celebes Środkowy na wyspie Celebes[2]. Gatunek należy do monotypowego rodzaju futrzak (Eropeplus)[3].
Futrzak sulaweski zamieszkuje lasy deszczowe, w górach na wysokości 1800–2300 m n.p.m. Jest foliofagiem, wiedzie naziemny tryb życia. Gatunek występuje na terenie Parku Narodowego Lore Lindu[2].
Przypisy
- ↑ Eropeplus canus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Eropeplus canus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Eropeplus canus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-08-24]