Franz Kullak
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1844 |
|---|---|
| Pochodzenie | niemieckie |
| Data i miejsce śmierci | 9 grudnia 1913 |
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | |
| Zawód | pianista, pedagog |
Franz Kullak (ur. 12 kwietnia 1844 w Berlinie, zm. 9 grudnia 1913 tamże[1][2]) – niemiecki pianista i pedagog. Syn Theodora[1][2].
Życiorys
Kształcił się u ojca w Neue Akademie der Tonkust[1][2], przez krótki czas był też uczniem Ferenca Liszta[2]. Następnie studiował w Paryżu u Karla Wehlego i Henry’ego Litolffa[1][2]. Ze względu na wybuchy nerwowe szybko wycofał się z występów jako pianista[1]. Od 1867 roku uczył gry na fortepianie w Neue Akademie der Tonkust, a po śmierci ojca w 1882 roku przejął jej prowadzenie[1][2]. W związku z postępującą nerwicą w 1890 roku zamknął szkołę[1]. W 1891 roku założył własną Akademie für Höheres Klaverspiel, w 1900 roku zrezygnował jednak z jej dalszego prowadzenia[1][2].
Twórczość
Skomponował operę Ines de Castro (wyst. Berlin 1877)[1][2], ponadto był autorem utworów orkiestrowych, kompozycji na fortepian i pieśni[2]. Opracowywał dzieła J.S. Bacha, W.A. Mozarta, J.N. Hummla i L. van Beethovena, przygotował m.in. wydanie V koncertu fortepianowego Beethovena skolacjonowanego z rękopisami i poprzedzonego przedmową na temat wykonawstwa[1]. Opublikował prace Der Vortrag in der Musik am Ende des 19. Jahrhunderts (Lipsk 1898) i Beethoven’s Piano Playing (Nowy Jork 1901)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 232. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1984. ISBN 978-0-02-865528-4.
Linki zewnętrzne
- Franz Kullak – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Kontrola autorytatywna (osoba):
