Fort XIV Twierdzy Toruń
nr rej. A/1345 z 5 października 1971 | |||
Widok ogólny | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Toruń | ||
Adres | ul. Włocławska 32/36 | ||
Typ budynku | fort | ||
Rozpoczęcie budowy | 1888 | ||
Ukończenie budowy | 1892 | ||
Położenie na mapie Torunia | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
52°59′25,08″N 18°38′17,28″E/52,990300 18,638133 | |||
|
Fort XIV Twierdzy Toruń im. Józefa Bema (pierwotnie VIa Hermann Balk[1], w okresie międzywojennym im. Józefa Dwernickiego[2]) – fort artyleryjski Twierdzy Toruń przy ulicy Włocławskiej 34/36[2].
Fort został wzniesiony w latach 1888–1892 z cegły i betonu. Miał stanowić część południowej linii obrony Torunia, ogień z jego dwóch dział sięgał do miejscowości Czerniewice-Brzoza. W latach 1920–1926 roku przeprowadzono w forcie wyłącznie nieznaczny remont konserwacyjny[3]. Otoczony mokrą fosą i płotem fortecznym, od początku funkcjonowania do II wojny światowej (zarówno w czasie, gdy należał do wojska pruskiego, jak i polskiego) pełnił funkcje składu amunicji. W czasie II wojny światowej znajdował się w nim szpital niemieckiego obozu dla jeńców z krajów zachodnich[2].
Na początku XXI wieku fort przejął prywatny właściciel[2].
Przypisy
- ↑ Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 79.
- ↑ a b c d Fort XIV Twierdzy Toruń. toruntour.pl. [dostęp 2024-03-12].
- ↑ Giętkowski, Karpus i Rezmer 2004 ↓, s. 211.
Bibliografia
- Mirosław Giętkowski, Zbigniew Karpus, Waldemar Rezmer: Twierdza Toruń. Toruń: Dom Wydawniczy Duet, 2004. ISBN 83-89706-12-1.
- p
- d
- e