Edmund Galik
![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | 23 października 1866 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 listopada 1942 | ||
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |||
Okres | od 1919 | ||
Przynależność polityczna | Klub Pracy Konstytucyjnej | ||
Pełniący obowiązki burmistrza Jarosławia | |||
Okres | od 22 lipca 1920 | ||
Przynależność polityczna | Narodowa Demokracja | ||
Poprzednik | Ignacy Rychlik | ||
Następca | Władysław Brodowicz | ||
Wiceburmistrz Jarosławia | |||
Okres | od 17 listopada 1918 | ||
Poprzednik | Juliusz Strisower | ||
Następca | Władysław Brodowicz | ||
Wiceprzewodniczący Kasy Oszczędności w Jarosławiu | |||
Okres | od 1906 | ||
Poprzednik | Władysław Grabowski | ||
Następca | Ignacy Rychlik | ||
Przewodniczący Kasy Oszczędności w Jarosławiu | |||
Okres | od 1906 | ||
Poprzednik | Jan Chotyniecki | ||
Następca | |||
Prezes sądu rejonowego w Jarosławiu | |||
Okres | |||
Poprzednik | Antoni Twardochleb | ||
Następca | Kazimierz Krzanowski | ||
Sekretarz urzędu miasta Jarosławia | |||
Okres | |||
Poprzednik | Karol Gaberlnik | ||
Następca | Tadeusz Papara | ||
Przewodniczący Komisji Prawa Rady Miasta Jarosławia | |||
Okres | |||
Poprzednik | Władysław Jahl | ||
Następca | Maksymilian Segal | ||
Przewodniczący Komisji promocji i mienia powiatu jarosławskiego | |||
Okres | |||
Poprzednik | Andrzej Wilk | ||
Następca | Michał Rawski | ||
Poseł do austriackiej Rady Państwa XII kadencji | |||
Okres | |||
Poprzednik | Włodzimierz Kozłowski | ||
|
Edmund Galik (ur. 23 października 1866 w Jaworniku/Sanoczku, zm. 30 listopada 1942 w Jarosławiu) – polski prawnik, burmistrz Jarosławia i poseł do parlamentu wiedeńskiego oraz do Sejmu Ustawodawczego
Życiorys
Syn Jana i Marii z domu Guzel. Ukończył szkołę średnią oraz Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Od października 1886 roku do września 1887 roku odbył jednoroczną służbę w 6. batalionie austriackiej artylerii polowej (ogniomistrz sekcyjny), 1890–1896 ppor. w 3. pułku artylerii polowej w Przemyślu, 1897–1908 w 17. i 34. pułkach obrony krajowej (Rudnik-Jarosław); w 1909 roku złożył stopień oficerski i wystąpił z obrony krajowej[1]. Od 1900 do 1901 pełnił w Jarosławiu funkcję sekretarza, a od 1911 sędziego c.k. Sądu Powiatowego. W 1900 c.k. Sąd Krajowy wyższy powierzył mu kierownictwo c.k. Sądu Powiatowego w Pruchniku aż do stałego obsadzenia sędziego powiatowego w tym mieście. W 1901 otrzymał mandat radnego rady miejskiej(1901–1906, 1912–1934), a w 1905 roku rady powiatowej(1905–1918). Był posłem do austriackiej Rady Państwa XII kadencji (od 5 czerwca 1917 – do 28 października 1918), z okręgu wyborczego nr 67 (Jarosław-Pruchnik), mandat objął po rezygnacji Włodzimierza Kozłowskiego[2].
Poseł do Sejmu Ustawodawczego Rzeczypospolitej Polskiej. Mandat uzyskał dekretem Naczelnika Państwa z 28 listopada 1918 jako poseł z Galicji Wschodniej. Członek Klubu Pracy Konstytucyjnej[3]. W 1918 objął stanowisko wiceburmistrza, a w latach 1920–1923 burmistrza i przewodniczącego Rady Miejskiej. W grudniu 1918 powołany na miejscowego Komisarza Wyborczego w okręgu 45. Zastępca przewodniczący dyrekcji Kasy Oszczędności m. Jarosławia (1906) i przewodniczący dyrekcji Kasy Oszczędności m. Jarosławia (1906–1928), naczelnik Sądu Powiatowego (1904–1917, 1919–1932). W wyborach w 1922 roku kandydował do Sejmu z listy państwowej nr 10 i do Senatu z listy nr 14. Radnym pozostał do 1934. W 1920 roku wybrany został do Rady Szkolnej okręgowej. W 1935 roku pełnił funkcję prezesa Urzędu Rozjemczego do spraw majątkowych. Był członkiem wydziału ścisłego Polskiej Organizacji Narodowej, a w późniejszym okresie członkiem BBWR. Zapisał się w dziejach miasta przede wszystkim jako wieloletni sędzia sądowy. Zmarł podczas II wojny światowej.
Rodzina
Żonaty z Marią z domu Jasieńską mieli dwóch synów Stanisława(1907–1982) i Edmunda (1912–1980) oraz córkę Marię (1908–1942).
Przypisy
Bibliografia
- Skorowidz Sejmu 1919–1922.
- Kronika Gazeta Jarosławska, 1936.
- Dziennik Rozporządzeń c.k. Starostwa i Rady Szkolnej okręgowej w Jarosławiu, 1900.
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, BGW, Warszawa 1994.
- Zofia Bieńkowska, Edmund Galik, Jarosław 1994.
- Strona Sejmowa. Edmund Galik. sejm.gov.pl. [dostęp 2014-03-11].