Danaidy

Danaidy
Δαναίδες
królewny z Argos
Ilustracja
Danaidy (mal. John William Waterhouse, 1903)
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Danaos

Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Danaidy (gr. Δαναίδες, Δαναΐδες Danaídes, łac. Danaides) – w mitologii greckiej królewny z Argos, pięćdziesiąt córek króla Danaosa.

W kulturze starogreckiej

Pochodziły z różnych matek[1][2]. Zmuszone do zawarcia małżeństwa, w noc poślubną zabiły (z wyjątkiem Hypermnestry) swoich mężów (synów króla Ajgyptosa, brata Danaosa)[1][3]. Po śmierci zostały skazane w Tartarze na napełnianie dziurawej beczki wodą (lub na noszenie wody w dziurawych dzbanach albo na napełnianie bezdennej beczki wodą noszoną w sitach)[1][3][4].

Ich losy przedstawił Ajschylos w tetralogii, na którą złożyły się tragedie Błagalnice, Aigiptydzi i Danaidy oraz zaginiony dramat satyrowy Amymone.

W twórczości muzycznej

Obok wykorzystywanej przez licznych kompozytorów opery seria Ipermestra autorstwa cenionego librecisty Pietra Metastasia, znana jest również skomponowana w roku 1784 przez Antonio Salieriego francuska tragédie lyrique Les Danaïdes[5], której akcję osnuto wokół zbiorowych zaślubin cór Danaosa oraz popełnionego przez nie mordu, wiernie oddając tragizm oryginału. Finałowa scena tej opery ukazuje Danaidy cierpiące męki w Tartarze, stanowiąc imponujący tableau vivant.

Zobacz też

  • danaida (naczynie Ponceleta)

Przypisy

  1. ↑ a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 67–68. ISBN 83-04-04673-3.
  2. ↑ Dzieje heroiczne. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 424–426. ISBN 83-7391-077-8.
  3. ↑ a b Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 95–96. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
  4. ↑ Bohaterowie. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 144. ISBN 83-210-0677-9.
  5. ↑ Höhen und Tiefen – Paris und Wien. W: Volkmar Braunbehrens: Salieri: Ein Musiker im Schatten Mozarts. Monachium: Pieper, 1989, s. 104-119. ISBN 3-492-03194-3.

Bibliografia

  • Danaides. mythindex.com, 2007. [dostęp 2011-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-08)]. (ang.).
  • Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 213. ISBN 83-7399-022-4.
  • Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 175. ISBN 83-01-03529-3.
  • Carlos Parada: Danaids. maicar.com. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
  • Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 172: Danaides. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-02-11]. (ang.).
  • William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Danaides. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-04-02]. (ang.).
  • Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Danaïdes. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-04-02]. (ang.).
  • VIAF: 1220864, 316444159
  • LCCN: sh2002009350
  • GND: 134104293
  • BnF: 150828126
  • SUDOC: 195652134
  • J9U: 987007561435605171
  • GIA: 901000215
  • WorldCat: viaf-1220864
  • PWN: 3890519
  • Britannica: topic/Danaid
  • БРЭ: 1939741
  • VLE: danaides
  • Catalana: 0095751
  • DSDE: danaide, danaider
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 13825