Charles Bathurst (1. wicehrabia Bledisloe)

Ten artykuł dotyczy gubernatora generalnego Nowej Zelandii. Zobacz też: inne osoby o takim imieniu i nazwisku.

Charles Bathurst, 1. wicehrabia Bledisloe

Data i miejsce urodzenia	21 września 1867 Londyn
Data i miejsce śmierci	3 lipca 1958 Lidney
Gubernator generalny Nowej Zelandii
Okres	od 19 marca 1930 do 15 marca 1935
Poprzednik	Charles Fergusson
Następca	lord Galway
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Bathurst (ur. 21 września 1867 w Londynie, zm. 3 lipca 1958 w Lidney w hrabstwie Gloucestershire) – brytyjski polityk, w latach 1930–1935 gubernator generalny Nowej Zelandii.

Ukończył prawo na Oxford University i w latach 1890–1910 pracował w zawodzie. Następnie został członkiem Izby Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Najwyższym stanowiskiem, jakie udało mu się zająć w okresie zasiadania w izbie niższej, była teka wiceministra wyżywienia. W 1917 otrzymał parostwo jako baron Bledisloe. W 1924 został wiceministrem rolnictwa i rybołówstwa, a w 1926 uzyskał nominację do Tajnej Rady.

W 1930 objął urząd gubernatora generalnego Nowej Zelandii. Został zapamiętany przede wszystkim jako promotor pojednania między Nowozelandczykami pochodzenia europejskiego a Maorysami. Ze swoich prywatnych środków sfinansował zakup terenu, na którym doszło do podpisania traktatu z Waitangi, uważanego za dokument stanowiący fundament nowozelandzkiej państwowości. Następnie przekazał go w darze narodowi dominium, a w 1934 powstał tam rezerwat. W związku z tym, że większość jego kadencji przypadła na lata Wielkiego Kryzysu, gubernator domagał się ograniczenia pensji urzędników państwowych, w tym swojej własnej.

Po powrocie do Anglii został podniesiony do dziedzicznej godności wicehrabiego. Zmarł w 1958 w wieku 90 lat.

Linki zewnętrzne

• Biografia na oficjalnej stronie Gubernatora Generalnego Nowej Zelandii. gov-gen.govt.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-23)]. (en) [dostęp 29.04.2010]