Charles Asselineau
Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1820 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 lipca 1874 | ||
Narodowość | francuska | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | literatura | ||
|
Charles Asselineau fr: ʃa:ʀl aselino:, (ur. 13 marca 1820 w Paryżu, zm. 25 lipca 1874 w Châtel-Guyon) – literat francuski. W 1859 został bibliotekarzem byłej cesarskiej, później narodowej biblioteki w Paryżu. Artykuły swoje zamieszczał w dziennikach liberalnych, pisał monografie archeologiczne i literackie, jak np. "J. de Schelandre" (1854); "André Boulle" (1854), "Histoire du sonnet" (1855), "Charles Baudelaire" (1866); "Vie de Claire Clémence de Maillé-Brézé, princesse de Condé" (1872), "Les sept péchés capitaux de la littérature" (1872), "Bibliographie romantique" (1872).
Bibliografia
- S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898), t. I str. 507