Bojko Raszkow

Bojko Raszkow
Бойко Рашков
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Bojko Iliew Raszkow

Data i miejsce urodzenia

28 września 1954
Ognjanowo

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski

Stanowisko

wicepremier (2021), minister spraw wewnętrznych (2021–2022)

Multimedia w Wikimedia Commons

Bojko Iliew Raszkow, bułg. Бойко Илиев Рашков (ur. 28 września 1954 w Ognjanowie w gminie Gyrmen) – bułgarski prawnik, urzędnik państwowy i polityk, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w 2021 wicepremier ds. porządku publicznego i bezpieczeństwa, od 2021 do 2022 minister spraw wewnętrznych.

Życiorys

W 1979 ukończył prawo na Uniwersytecie Sofijskim. Został później wykładowcą i docentem na Uniwersytecie Gospodarki Narodowej i Światowej, w 2016 objął na nim katedrę prawa karnego. Od 1981 do 1992 był śledczym w regionalnej służbie śledczej w Sofii, od 1995 do 2001 kierował państwową służbą śledczą (NSS) na poziomie krajowym, będąc zastępcą prokuratora generalnego. W latach 2001–2005 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym 39. kadencji z listy Koalicji na rzecz Bułgarii[1]. Od stycznia 2008 do maja 2009 był zastępcą ministra sprawiedliwości, powrócił też do pracy w NSS jako dyrektor departamentu. Od 2013 do 2018 pozostawał dyrektorem państwowego biura zajmującego się kontrolą stosowania specjalnych środków w śledztwach (NBKSRS)[2][3].

W maju 2021 powołany na urzędy wicepremiera ds. porządku publicznego i bezpieczeństwa oraz ministra spraw wewnętrznych w przejściowym gabinecie Stefana Janewa[4]. Pozostał na tych stanowiskach w utworzonym we wrześniu 2021 drugim technicznym rządzie tego samego premiera[5]. W grudniu 2021 zakończył pełnienie funkcji wicepremiera. W powołanym wówczas rządzie Kiriła Petkowa utrzymał stanowisko ministra spraw wewnętrznych (z rekomendacji ugrupowania Kontynuujemy Zmianę)[6]. Urząd ten sprawował do sierpnia 2022. W wyborach z października 2022 i kwietnia 2023 z ramienia PP uzyskiwał mandat posła 48. i 49. kadencji[7][8]. W czerwcu 2024 został deputowanym 50. kadencji (gdy Kirił Petkow zdecydował się objąć mandat z innego okręgu)[9].

Przypisy

  1. ↑ Бойко Илиев Рашков. parliament.bg. [dostęp 2021-05-18]. (bułg.).
  2. ↑ Бойко Рашков: председател на Националното бюро за контрол на СРС. legalworld.bg. [dostęp 2021-05-18]. (bułg.).
  3. ↑ Бойко Илиев Рашков. nbksrs.bg. [dostęp 2021-05-18]. (bułg.).
  4. ↑ Държавният глава назначава служебно правителство от 12 май т.г.. president.bg, 11 maja 2021. [dostęp 2021-05-16]. (bułg.).
  5. ↑ Държавният глава назначава служебно правителство от 16 септември т.г.. president.bg, 16 września 2021. [dostęp 2021-09-25]. (bułg.).
  6. ↑ Служебното правителство предаде властта на министрите от кабинета „Петков”. dariknews.bg, 13 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-13]. (bułg.).
  7. ↑ Ralica Ficzewa: От новобранци до опитни парламентаристи: кои са новите депутати в 48-ия парламент. dnevnik.bg, 5 października 2022. [dostęp 2022-10-05]. (bułg.).
  8. ↑ Ralica Ficzewa, Złatina Zechirowa: Нещо ново, нещо старо: кои са новите депутати в 49-ия парламент. dnevnik.bg, 4 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-04]. (bułg.).
  9. ↑ Кирил Петков избра да е депутат от София, Бойко Рашков влиза в парламента, Настимир Ананиев – не. 24chasa.bg, 14 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-14]. (bułg.).
  • p
  • d
  • e
Ministrowie spraw wewnętrznych Republiki Bułgarii (od 1990)
  • p
  • d
  • e
Rząd Kiriła Petkowa (2021–2022)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

  • ISNI: 0000000359945730
  • VIAF: 222814443
  • LCCN: no2012009344