Boeing XP-8

Boeing XP-8
Ilustracja
Boeing XP-8
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Boeing

Typ

samolot myśliwski

Załoga

1

Historia
Data oblotu

14 lipca 1927

Lata produkcji

1926

Wycofanie ze służby

1929

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

silnik rzędowy Packard 2A-1500

Moc

600 KM

Wymiary
Rozpiętość

9,16 m

Długość

6,95 m

Wysokość

3,27 m

Powierzchnia nośna

22,53 m²

Masa
Własna

964 kg

Użyteczna

1322 kg

Startowa

1552 kg

Zapas paliwa

341 l

Osiągi
Prędkość maks.

279 km/h na 0 m
267 km/h na 1500 m

Prędkość przelotowa

238 km/h

Prędkość minimalna

100 km/h (lądowania)

Prędkość wznoszenia

652 m/min
(1524 m w 3 min 6 s)

Pułap

7369 m

Pułap praktyczny

7010 m

Zasięg

523 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 km 12,7 mm, 1 km 7,62 mm
Użytkownicy
United States Army Air Corp
Rzuty
Rzuty samolotu
Multimedia w Wikimedia Commons

Boeing XP-8 (Boeing Model 66) – doświadczalny amerykański samolot myśliwski zaprojektowany w zakładach Boeing w latach 20. dla United States Army Air Corps jako prywatna inicjatywa tej firmy. Samolot bazował w dużej mierze na wcześniejszym Boeing PW-9. Zbudowano tylko jeden prototyp, a jego postawie powstał udany myśliwiec pokładowy Boeing F2B-1.

Historia

Samolot został zaprojektowany w zakładach Boeinga jako prywatna inicjatywa tej firmy w odpowiedzi na specyfikacje USAAC z kwietnia 1935 na myśliwiec napędzany nowy, wiszącym (odwróconym) silnikiem rzędowym typu Packard 2A-1500 o mocy 600 KM[1][2][3][4][5]. Samolot został zamówiony 24 listopada 1925[4] i przekazany Armii na zasadzie umowy użyczenia (bailment contract), według którego Armia miała zapewnić silnik i całe wojskowe oprzyrządowanie, ale samolot miał pozostać własnością Boeinga[1]. Maszyna została dostarczona Armii w lipcu 1927 jako Boeing Model 66 (numer fabryczny 806, numer seryjny Armii 28-39), jeszcze bez oznaczenia wojskowego, ale już pomalowana na wojskowy sposób; szaro-oliwkowy kadłub i skrzydła, wprowadzone wówczas horyzontalne pasy biało-czerwone na ogonie i biała gwiazda USAAC[1]. Samolot początkowo, w czasie jego oblatywania, otrzymał tymczasowe oznaczenie P-507[6], a w styczniu 1928 po jego wykupieniu go przez Armię za 15.000 dolarów ostateczne XP-8[1]. W późniejszym czasie samolot został przemalowany według obowiązującego wówczas schematu USAAC - szaro-oliwkowy kadłub oraz zastrzały i chromowożółte skrzydła oraz ogon[1].

Samolot bazował w znaczniej mierze na wcześniejszym Boeing PW-9/FB, ale w konstrukcji wprowadzono także szereg zmian[7]. Najbardziej oczywistą zmianą była nietypowa instalacja chłodnicy która została umiejscowiona w środkowej części dolnego skrzydła, które było umieszczone pod kadłubem, na najniższej podłużnicy[2][7]. Podobnie jak wcześniejsze samoloty, XP-8 był dwupłatem jednokomorowym z duraluminiowymi rozpórkami N i skrzydłami o zwężającym się obrysie[6].

Kadłub i skrzydła miały taką samą konstrukcję jak PW-9 (kadłub kratownicowy ze spawanych, stalowych rur w przedniej części oraz z łączonych śrubami rur duraluminiowych w tylnej[6]) z tą różnica, że tylne druty usztywniające skrzydła zostały zastąpione cienkimi rurkami[7]. Skrzydła miały konstrukcję drewnianą, cały samolot był kryty płótnem[6]. Na przednim wsporniku podwozia zainstalowano pneumatyczny amortyzator, podobnie jak wcześniejszym w Boeingu FB-2, to rozwiązanie stało się później standardem myśliwcach Boeinga[7].

Uzbrojenie samolotu stanowiły dwa karabiny maszynowe umieszczone w przedniej części kadłuba i strzelające przez śmigło - jeden kalibru 12,7 mm i jeden 7,62 mm[4].

Boeing XP-8

XP-8 został oblatany 14 lipca 1927[4]. Samolot został bardzo pozytywnie przyjęty przez pilotów Armii, zwracano uwagę na jego bardzo aerodynamiczne kształty i gładkie linie z bardzo wąskim, ostrym nosem[3][5]. Maszyna miała bardzo dobre właściwości pilotażowe i duży kokpit co było szczególnie chwalone przez pilotów[2][3].

Nieudana za to była jego jednostka napędowa[2]. Silnik Packarda, będący jeszcze wówczas w fazie eksperymentalnej, był trudny w utrzymaniu i eksploatacji, a przez to osiągi samolotu były określane jako niewystarczające[5].

XP-8 był ostatnim myśliwcem Armii z silnikiem Packarda, był także ostatnim dwupłatowcem Boeinga zaprojektowanym dla Armii ze skrzydłami o zwężającym się obrysie[2][3][5].

Samolot nie został zamówiony do produkcji seryjnej, ale niektóre ulepszeń użytych przy jego konstrukcji zostało później wykorzystanych przy projektowaniu następnych myśliwców Boeinga[6].

Słabe osiągi samolotu nie pozwoliły co prawda na jego masową produkcję, ale znakomite oceny pilotów wpłynęły na United States Navy, która zamówiła jego wersję morską Boeing F2B-1 z innym silnikiem[3][5]. Używany przez zespół akrobacyjny USN, The Three Hawks, był jednym z najpopularniejszych samolotów końca lat 20[4].

Samolot został zezłomowany w bazie Wright Field w czerwcu 1929[7].

Przypisy

  1. a b c d e P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 93.
  2. a b c d e P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 54.
  3. a b c d e R. Dorr: Fighters of the United States Air Force. s. 40.
  4. a b c d e E. Angellucci: American Fighter. s. 74.
  5. a b c d e L. Jones: U.S. Fighters. s. 34.
  6. a b c d e E. Angellucci: American Fighter. s. 73.
  7. a b c d e P. Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. s. 94.

Bibliografia

  • Peter Bowers: Boeing Aircraft Since 1916. London: Putnam Aeronautical Books, 1989. ISBN 0-85177-804-6.
  • Lloyd S. Jones: U.S. Fighters Army-Air Force 1925 to 1980s. Fallbrook: Aero Publishers, 1975. ISBN 978-0816892006.
  • Peter M. Bowers: Forgotten Fighters/2 and Experimental Aircraft U.S. Army 1918-1941. Arco Publishing, 1971. ISBN 978-0668024037.
  • Enzo Angellucci, Peter Bowers: American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. Haynes Publishing Group, 1979. ISBN 0-85429-635-2.
  • Robert F. Dorr, David Donald: Fighters of the United States Air Force: From World War I Pursuits to the F-117. London: Temple Press Aerospace, 1990. ISBN 0-600-55094-X.
  • p
  • d
  • e
Amerykańskie samoloty wojskowe z lat 1918–1939
Samoloty myśliwskie
  • P-1
  • P-2
  • P-3
  • XP-4
  • P-5
  • P-6
  • XP-7
  • XP-8
  • XP-9
  • XP-10
  • P-11
  • P-12
  • XP-13
  • XP-14
  • XP-15
  • P-16
  • XP-17
  • XP-18
  • XP-19
  • YP-20
  • XP-21
  • XP-22
  • XP-23
  • YP-24
  • Y1P-25
  • P-26
  • Y1P-27
  • Y1P-28
  • YP-29
  • P-30
  • XP-31
  • YP-32
  • P-33
  • XP-34
  • P-35
  • YP-37
Samoloty bombowe
i torpedowe
  • MB-1
  • MB-2
  • DB-1
  • NBS-1
  • XNBS-2
  • XNBS-3
  • XNBS-4
  • XNBL-1
  • XNBL-2
  • XLB-1
  • LB-1
  • LB-1A
  • XLB-2
  • XLB-3
  • XLB-3A
  • XLB-4
  • XLB-5
  • LB-5
  • LB-5A
  • XLB-6
  • LB-6
  • XLB-7
  • LB-7
  • LB-8
  • LB-9
  • LB-10
  • LB-11
  • XLB-12
  • LB-13
  • LB-14
  • XHB-1
  • XHB-2
  • XHB-3
Samoloty szturmowe
Samoloty transportowe
  • Douglas C-1
  • Atlantic-Fokker C-2
  • Ford C-3
  • Ford C-4
  • Fokker C-5
  • Sikorsky C-6
  • Atlantic-Fokker C-7
  • Fairchild C-8
  • Ford C-9
  • Consolidated C-11
  • Lockheed Y1C-12
  • Fokker C-14
  • Fokker C-15
  • Fokker Y1C-16
  • Lockheed Y1C-17
  • Boeing Y1C-18
  • Northrop Y1C-19
  • Fokker YC-20
  • Douglas Y1C-21
  • Consolidated Y1C-22
  • Lockheed Y1C-23
  • American Y1C-24
  • Lockheed Y1C-25
  • Douglas C-26
  • Bellanca C-27
  • Sikorsky Y1C-28
  • Douglas C-29
  • Curtiss C-30
  • Kreider-Reisner XC-31
  • Douglas C-32
  • Douglas C-33
  • Douglas YC-34
  • Lockheed XC-35
  • Lockheed C-36
  • Lockheed Y1C-37
  • Douglas C-38
  • Douglas C-39