Barthold Heinrich Brockes

Barthold Heinrich Brockes

malował Dominicus van der Smissen
Data i miejsce urodzenia	22 września 1680 Hamburg
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 1747 Hamburg
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	literatura poezja
Multimedia w Wikimedia Commons

Barthold Heinrich Brockes (ur. 22 września 1680 w Hamburgu, zm. 16 stycznia 1747 tamże) – niemiecki poeta okresu późnego baroku. Związany był przez większość życia z Hamburgiem. Tworzył poematy heroiczne. Napisał też liczne libretta do oper i oratoriów. Z jego tekstów korzystali między innymi Georg Friedrich Händel i Johann Balthasar Christian Freißlich.

Wybór dzieł

• Der für die Sünde der Welt gemarterte und Sterbende Jesus (Passionsoratorium, vertont von Georg Friedrich Händel, Reinhard Keiser, Johann Mattheson, Georg Philipp Telemann und Gottfried Heinrich Stölzel), 1712,
• (Übs.) Verteutschter Bethlehemitischer Kinder- Mord des Ritters Marino (nach Strage degli Innocenti von Giambattista Marino), 1715,
• Irdisches Vergnügen in Gott, bestehend in Physicalisch- und Moralischen Gedichten (Gedichte, 9 Bde.), 1721-48,
• (Übs.) Aus dem Englischen übersetzter Versuch vom Menschen des Herrn Alexander Pope, 1740,
• (Übs.) Aus dem Englischen übersetzte Jahreszeiten des Herrn Thomson, 1744.

Wybrane utwory Bartholda Heinricha Brockesa w tłumaczeniu na język polski ukazały się w antologii Panorama Literatury Krajowej i Zagranicznej wydawanej w 1836 i 1838 w Warszawie przez J. Węckiego oraz w przekładach Antoniego Józefa Szabrańskiego w Rysie historii literatury niemieckiej do połowy osiemnastego wieku, która ukazała się w 1876 nakładem Gebethnera i Wolffa^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Friedrich Wilhelm Bautz, Barthold Heinrich Brockes, in: BBKL I Band I (1990), 752-753 (mit weiterer Literatur).
• Alois Brandl, Barthold Heinrich Brockes, Innsbruck 1878.
• Ernst Fischer, Patrioten und Ketzermacher. Zum Verhältnis von Aufklärung und lutherischer Orthodoxie in Hamburg am Beginn des 18. Jahrhunderts, in: FS Wolfgang Martens, Tübingen 1989, 17-47.
• Henning Friederichs, Das Verhältnis von Text und Musik in den Brockespassionen Keisers, Händels, Telemanns und Matthesons, München 1975.
• Georg Hindrichson, Brockes und das Amt Ritzebüttel 1735-41, 3 Hefte, Cuxhaven 1897-99 (= Wissenschaftliche Beilagen zu den Berichten über die Schuljahre 1896/97, 1897/98, 1898/ 99).
• Uwe-Karsten Ketelsen, Berthold Heinrich Brockes, in: Harald Steinhagen und Benno v. Wiese, Dichter des 17. Jahrhunderts, Hamburg u. Berlin. 1984, 839–851.
• Eckart Kleßmann: Barthold Hinrich Brockes. Ellert und Richter, Hamburg 2003, ISBN 3-8319-0100-7.
• I. Knodt, Barthold Heinrich Brockes. Ein Dichter der Frühaufklärung, Koblenz 1981.
• Johann Martin Lappenberg, Selbstbiographie des Senators Barthold Heinrich Brockes, in: Zeitschrift des Vereins für Hamburger Geschichte 2 (1847), 167-229.
• H.-D. Loose (Hg.), Berthold Heinrich Brockes. Dichter und Ratsherr in Hamburg. Neue Forschungen zu Persönlichkeit und Wirkung, Hamburg 1980 [mit Bibliographie].
• Jürgen Rathje, Barthold Heinrich Brockes, Art. in: KLL 2, 241 ff.
• Arno Schmidt, »Nichts ist mir zu klein«, in: ders., Die Ritter vom Geist, Stuttgart 1965, 57–89, und in: ders., Nachrichten von Büchern und Menschen, Frankfurt/M. 1971, 7–27.