9 Grupa Artylerii

9 Grupa Artylerii (9 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr IX i podporządkowane dowództwu 9 Grupy Artylerii.

9 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 r. na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 9 Okręgowego Szefostwa Artylerii.

Obsada personalna

Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Brześć”

Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Brześć”

Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr IX (1921–1926)

  • szef – płk Jan Orłowski (1924)
  • zastępca szefa – płk art. Eugeniusz Gałuszczyński (X 1925, ze stanowiska dowódcy 9 pap)

9 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928

  • szef - płk art. Eugeniusz Gałuszczyński (XI 1926[1] – III 1929)
  • zastępca szefa – płk art. Eugeniusz Gałuszczyński (do XI 1926)

9 Grupa Artylerii (1929-1939)

  • płk art. Eugeniusz Gałuszczyński (do III 1929)
  • płk art. Otton Krzisch (18 XI 1935 – VI 1937)
  • płk art. Ludwik Buczek (do 1939)

Ordre de Bataille 9 Grupy Artylerii w 1939

Dowództwo 9 Grupy Artylerii w Brześciu

  • dowódca grupy - płk art. Ludwik Buczek → dowódca artylerii GO „Bielsko”

artyleria ONW:

  • 9 pułk artylerii ciężkiej we Włodawie

artyleria wielkich jednostek:

Przypisy

  1. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 50 z 24.11.1926 r.

Bibliografia

  • Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
  • RomanR. Łoś RomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069 .
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
  • p
  • d
  • e
Grupy Artylerii
Brygady artylerii
  • 1 BA
  • 2 BA
  • 3 BA
  • 4 BA
  • 5 BA
  • 6 BA
  • 7 BA
  • 8 BA
  • 9 BA
  • 10 BA
  • 11 BA
  • 12 BA
  • 13 BA
  • 14 BA
  • 15 BA
  • 16 BA
  • 17 BA
  • 18 BA
  • 19 BA
  • 20 BA
  • 21 BA
  • 22 BA
Artyleria motorowa
Pułki
Dywizjony
Artyleria ciężka
Pułki
(pac)
1919-1920
1 pac
2 pac
3 pac
4 pac
5 pac
6 pac
7 pac
8 pac
9 pac
10 pac
11 pac
12 pac
13 pac
14 pac
15 pac
16 pac
17 pac
18 pac
1921-1939
1 pac
2 pac
3 pac
4 pac
5 pac
6 pac
7 pac
8 pac
9 pac
10 pac
Dywizjony
(dac) typu I
Dywizjony
(dac) typu II
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 30
Artyleria lekka
Pułki (pal)
Dywizjony
(dal)
Artyleria konna
Pułki (pak)
Dywizjony (dak)
Baterie (bak)
Artyleria pomiarowa
Artyleria nadbrzeżna
Pułk
Dywizjony
Baterie
Artyleria górska
Pułki
  • 1 pag
  • 2 pag
Baterie
  • 151
  • 152
  • 153
Artyleria piesza
(pozycyjna)
Kompanie
Dywizjon
  • 3
Artyleria KOP
Artyleria przeciwlotnicza
  • Polskie jednostki przeciwlotnicze
Armaty polowe
Haubice
Armaty górskie
Armaty przeciwpancerne
Armaty przeciwlotnicze
Moździerze
Konstrukcje prototypowe